Definify.com

Definition 2024


वेदि

वेदि

Sanskrit

Noun

वेदि (vedi) f

  1. knowledge, science
  2. seal ring (L.)
Declension
Feminine i-stem declension of वेदि
Nom. sg. वेदिः (vediḥ)
Gen. sg. वेद्याः / वेदेः (vedyāḥ / vedeḥ)
Singular Dual Plural
Nominative वेदिः (vediḥ) वेदी (vedī) वेदयः (vedayaḥ)
Vocative वेदे (vede) वेदी (vedī) वेदयः (vedayaḥ)
Accusative वेदिम् (vedim) वेदी (vedī) वेदीः (vedīḥ)
Instrumental वेद्या (vedyā) वेदिभ्याम् (vedibhyām) वेदिभिः (vedibhiḥ)
Dative वेद्यै / वेदये (vedyai / vedaye) वेदिभ्याम् (vedibhyām) वेदिभ्यः (vedibhyaḥ)
Ablative वेद्याः / वेदेः (vedyāḥ / vedeḥ) वेदिभ्याम् (vedibhyām) वेदिभ्यः (vedibhyaḥ)
Genitive वेद्याः / वेदेः (vedyāḥ / vedeḥ) वेद्योः (vedyoḥ) वेदीनाम् (vedīnām)
Locative वेद्याम् / वेदौ (vedyām / vedau) वेद्योः (vedyoḥ) वेदिषु (vediṣu)

Noun

वेदि (vedi) m

  1. learned man, teacher, pandit (L.)
Declension
Masculine i-stem declension of वेदि
Nom. sg. वेदिः (vediḥ)
Gen. sg. वेदेः (vedeḥ)
Singular Dual Plural
Nominative वेदिः (vediḥ) वेदी (vedī) वेदयः (vedayaḥ)
Vocative वेदे (vede) वेदी (vedī) वेदयः (vedayaḥ)
Accusative वेदिम् (vedim) वेदी (vedī) वेदीन् (vedīn)
Instrumental वेदिना (vedinā) वेदिभ्याम् (vedibhyām) वेदिभिः (vedibhiḥ)
Dative वेदये (vedaye) वेदिभ्याम् (vedibhyām) वेदिभ्यः (vedibhyaḥ)
Ablative वेदेः (vedeḥ) वेदिभ्याम् (vedibhyām) वेदिभ्यः (vedibhyaḥ)
Genitive वेदेः (vedeḥ) वेद्योः (vedyoḥ) वेदीनाम् (vedīnām)
Locative वेदौ (vedau) वेद्योः (vedyoḥ) वेदिषु (vediṣu)

Etymology 2

Noun

वेदि (vedi) f

  1. raised ground used for a sacrificial altar (RV., etc.)
  2. veranda shaped as an altar ground and used for weddings etc. (Kāv., Kathās.)
  3. pedestal, stand, base (MBh., Kāv., etc.)
Declension
Feminine i-stem declension of वेदि
Nom. sg. वेदिः (vediḥ)
Gen. sg. वेद्याः / वेदेः (vedyāḥ / vedeḥ)
Singular Dual Plural
Nominative वेदिः (vediḥ) वेदी (vedī) वेदयः (vedayaḥ)
Vocative वेदे (vede) वेदी (vedī) वेदयः (vedayaḥ)
Accusative वेदिम् (vedim) वेदी (vedī) वेदीः (vedīḥ)
Instrumental वेद्या (vedyā) वेदिभ्याम् (vedibhyām) वेदिभिः (vedibhiḥ)
Dative वेद्यै / वेदये (vedyai / vedaye) वेदिभ्याम् (vedibhyām) वेदिभ्यः (vedibhyaḥ)
Ablative वेद्याः / वेदेः (vedyāḥ / vedeḥ) वेदिभ्याम् (vedibhyām) वेदिभ्यः (vedibhyaḥ)
Genitive वेद्याः / वेदेः (vedyāḥ / vedeḥ) वेद्योः (vedyoḥ) वेदीनाम् (vedīnām)
Locative वेद्याम् / वेदौ (vedyām / vedau) वेद्योः (vedyoḥ) वेदिषु (vediṣu)

Noun

वेदि (vedi) n

  1. Jasminum auriculatum (L.)
Declension
Neuter i-stem declension of वेदि
Nom. sg. वेदि (vedi)
Gen. sg. वेदिनः (vedinaḥ)
Singular Dual Plural
Nominative वेदि (vedi) वेदिनी (vedinī) वेदीनि (vedīni)
Vocative वेदि (vedi) वेदिनी (vedinī) वेदीनि (vedīni)
Accusative वेदि (vedi) वेदिनी (vedinī) वेदीनि (vedīni)
Instrumental वेदिना (vedinā) वेदिभ्याम् (vedibhyām) वेदिभिः (vedibhiḥ)
Dative वेदिने (vedine) वेदिभ्याम् (vedibhyām) वेदिभ्यः (vedibhyaḥ)
Ablative वेदिनः (vedinaḥ) वेदिभ्याम् (vedibhyām) वेदिभ्यः (vedibhyaḥ)
Genitive वेदिनः (vedinaḥ) वेदिनोः (vedinoḥ) वेदीनाम् (vedīnām)
Locative वेदिनि (vedini) वेदिनोः (vedinoḥ) वेदिषु (vediṣu)

References

  • Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 1017