Definify.com

Definition 2024


सह

सह

Sanskrit

Noun

सह (sahá) m

  1. the month मार्गशीर्ष (mārgaśīrṣa)
  2. a particular fire
  3. (Can we clean up(+) this sense?) a species of plant
  4. name of a son of manu
  5. name of a son of प्राण (prā-ṇa) and ऊर्जस्वती (ūrjasvatī)
  6. name of a son of धृतराष्ट्र (dhṛtarāṣṭra)
  7. name of a son of Krishna and Madri
  8. (with Buddhists) name of a division of the world
  9. (Can we clean up(+) this sense?) name of various plants
  10. Unguis odoratus

Declension

Masculine a-stem declension of सह
Nom. sg. सहः (sahaḥ)
Gen. sg. सहस्य (sahasya)
Singular Dual Plural
Nominative सहः (sahaḥ) सहौ (sahau) सहाः (sahāḥ)
Vocative सह (saha) सहौ (sahau) सहाः (sahāḥ)
Accusative सहम् (saham) सहौ (sahau) सहान् (sahān)
Instrumental सहेन (sahena) सहाभ्याम् (sahābhyām) सहैः (sahaiḥ)
Dative सहाय (sahāya) सहाभ्याम् (sahābhyām) सहेभ्यः (sahebhyaḥ)
Ablative सहात् (sahāt) सहाभ्याम् (sahābhyām) सहेभ्यः (sahebhyaḥ)
Genitive सहस्य (sahasya) सहयोः (sahayoḥ) सहानाम् (sahānām)
Locative सहे (sahe) सहयोः (sahayoḥ) सहेषु (saheṣu)

Adjective

सह (sahá)

  1. powerful, mighty
  2. overcoming, vanquishing
  3. bearing, enduring, withstanding, defying, equal to, a match for (+ genitive or compound)
  4. causing, effecting, stimulating, exerting
  5. able to, capable of (infinitive or compound)

Declension

Masculine a-stem declension of सह
Nom. sg. सहः (sahaḥ)
Gen. sg. सहस्य (sahasya)
Singular Dual Plural
Nominative सहः (sahaḥ) सहौ (sahau) सहाः (sahāḥ)
Vocative सह (saha) सहौ (sahau) सहाः (sahāḥ)
Accusative सहम् (saham) सहौ (sahau) सहान् (sahān)
Instrumental सहेन (sahena) सहाभ्याम् (sahābhyām) सहैः (sahaiḥ)
Dative सहाय (sahāya) सहाभ्याम् (sahābhyām) सहेभ्यः (sahebhyaḥ)
Ablative सहात् (sahāt) सहाभ्याम् (sahābhyām) सहेभ्यः (sahebhyaḥ)
Genitive सहस्य (sahasya) सहयोः (sahayoḥ) सहानाम् (sahānām)
Locative सहे (sahe) सहयोः (sahayoḥ) सहेषु (saheṣu)
Feminine ā-stem declension of सह
Nom. sg. सहा (sahā)
Gen. sg. सहायाः (sahāyāḥ)
Singular Dual Plural
Nominative सहा (sahā) सहे (sahe) सहाः (sahāḥ)
Vocative सहे (sahe) सहे (sahe) सहाः (sahāḥ)
Accusative सहाम् (sahām) सहे (sahe) सहाः (sahāḥ)
Instrumental सहया (sahayā) सहाभ्याम् (sahābhyām) सहाभिः (sahābhiḥ)
Dative सहायै (sahāyai) सहाभ्याम् (sahābhyām) सहाभ्यः (sahābhyaḥ)
Ablative सहायाः (sahāyāḥ) सहाभ्याम् (sahābhyām) सहाभ्यः (sahābhyaḥ)
Genitive सहायाः (sahāyāḥ) सहयोः (sahayoḥ) सहानाम् (sahānām)
Locative सहायाम् (sahāyām) सहयोः (sahayoḥ) सहासु (sahāsu)
Neuter a-stem declension of सह
Nom. sg. सहम् (saham)
Gen. sg. सहस्य (sahasya)
Singular Dual Plural
Nominative सहम् (saham) सहे (sahe) सहानि (sahāni)
Vocative सह (saha) सहे (sahe) सहानि (sahāni)
Accusative सहम् (saham) सहे (sahe) सहानि (sahāni)
Instrumental सहेन (sahena) सहाभ्याम् (sahābhyām) सहैः (sahaiḥ)
Dative सहा (sahā) सहाभ्याम् (sahābhyām) सहेभ्यः (sahebhyaḥ)
Ablative सहात् (sahāt) सहाभ्याम् (sahābhyām) सहेभ्यः (sahebhyaḥ)
Genitive सहस्य (sahasya) सहयोः (sahayoḥ) सहानाम् (sahānām)
Locative सहे (sahe) सहयोः (sahayoḥ) सहेषु (saheṣu)

Noun

सह (sahá) n

  1. (Can we clean up(+) this sense?) = बल (bala)
  2. kind of salt

Declension

Neuter a-stem declension of सह
Nom. sg. सहम् (saham)
Gen. sg. सहस्य (sahasya)
Singular Dual Plural
Nominative सहम् (saham) सहे (sahe) सहानि (sahāni)
Vocative सह (saha) सहे (sahe) सहानि (sahāni)
Accusative सहम् (saham) सहे (sahe) सहानि (sahāni)
Instrumental सहेन (sahena) सहाभ्याम् (sahābhyām) सहैः (sahaiḥ)
Dative सहा (sahā) सहाभ्याम् (sahābhyām) सहेभ्यः (sahebhyaḥ)
Ablative सहात् (sahāt) सहाभ्याम् (sahābhyām) सहेभ्यः (sahebhyaḥ)
Genitive सहस्य (sahasya) सहयोः (sahayoḥ) सहानाम् (sahānām)
Locative सहे (sahe) सहयोः (sahayoḥ) सहेषु (saheṣu)

Preposition

सह (sahá)

  1. together with, along with, with
    with √grah and ā-√dā — to take with one
    with √dā — to give to take away with one
    (with कृत्वा (kṛtvā) and accusative) taking with one; in the company of
  2. often as a preposition governing instrumental case, but generally placed after the governed word
    तेन सह (tena saha)along with him
    1. (exceptionally with ablative)
    ऐश्वर्यात् सह (aiśvaryāt saha)with sovereignty
  3. in common, in company, jointly, conjointly, in concert
  4. often used as a prefix in compounds, expressing "community of action"
    सहाध्ययन (sahā-dhyayana)studying together, companionship in study
  5. forming adjectives expressing "the companion of an action"
    सहचर (saha-cara)going with, accompanying, associating with
  6. (prefixed to adverbs of time) at the same time or simultaneously with
    सहपूर्वाह्णम् (saha-pūrvā-hṇam)simultaneously with the beginning of forenoon
  7. (rarely at the end of a compound)
    वैनतेयसह (vainateya-saha)with vainateya

Noun

सह (sahá) m

  1. companion

Declension

Masculine a-stem declension of सह
Nom. sg. सहः (sahaḥ)
Gen. sg. सहस्य (sahasya)
Singular Dual Plural
Nominative सहः (sahaḥ) सहौ (sahau) सहाः (sahāḥ)
Vocative सह (saha) सहौ (sahau) सहाः (sahāḥ)
Accusative सहम् (saham) सहौ (sahau) सहान् (sahān)
Instrumental सहेन (sahena) सहाभ्याम् (sahābhyām) सहैः (sahaiḥ)
Dative सहाय (sahāya) सहाभ्याम् (sahābhyām) सहेभ्यः (sahebhyaḥ)
Ablative सहात् (sahāt) सहाभ्याम् (sahābhyām) सहेभ्यः (sahebhyaḥ)
Genitive सहस्य (sahasya) सहयोः (sahayoḥ) सहानाम् (sahānām)
Locative सहे (sahe) सहयोः (sahayoḥ) सहेषु (saheṣu)

Descendants

  • Khmer: សហ (sa’ha’)