Definition 2024
सह
सह
Sanskrit
Noun
सह • (sahá) m
- the month मार्गशीर्ष (mārgaśīrṣa)
- a particular fire
- (Can we clean up(+) this sense?) a species of plant
- name of a son of manu
- name of a son of प्राण (prā-ṇa) and ऊर्जस्वती (ūrjasvatī)
- name of a son of धृतराष्ट्र (dhṛtarāṣṭra)
- name of a son of Krishna and Madri
- (with Buddhists) name of a division of the world
- (Can we clean up(+) this sense?) name of various plants
- Unguis odoratus
Declension
Masculine a-stem declension of सह |
Nom. sg.
|
सहः (sahaḥ)
|
Gen. sg.
|
सहस्य (sahasya)
|
|
Singular |
Dual |
Plural |
Nominative
|
सहः (sahaḥ)
|
सहौ (sahau)
|
सहाः (sahāḥ)
|
Vocative
|
सह (saha)
|
सहौ (sahau)
|
सहाः (sahāḥ)
|
Accusative
|
सहम् (saham)
|
सहौ (sahau)
|
सहान् (sahān)
|
Instrumental
|
सहेन (sahena)
|
सहाभ्याम् (sahābhyām)
|
सहैः (sahaiḥ)
|
Dative
|
सहाय (sahāya)
|
सहाभ्याम् (sahābhyām)
|
सहेभ्यः (sahebhyaḥ)
|
Ablative
|
सहात् (sahāt)
|
सहाभ्याम् (sahābhyām)
|
सहेभ्यः (sahebhyaḥ)
|
Genitive
|
सहस्य (sahasya)
|
सहयोः (sahayoḥ)
|
सहानाम् (sahānām)
|
Locative
|
सहे (sahe)
|
सहयोः (sahayoḥ)
|
सहेषु (saheṣu)
|
Adjective
सह • (sahá)
- powerful, mighty
- overcoming, vanquishing
- bearing, enduring, withstanding, defying, equal to, a match for (+ genitive or compound)
- causing, effecting, stimulating, exerting
- able to, capable of (infinitive or compound)
Declension
Masculine a-stem declension of सह |
Nom. sg.
|
सहः (sahaḥ)
|
Gen. sg.
|
सहस्य (sahasya)
|
|
Singular |
Dual |
Plural |
Nominative
|
सहः (sahaḥ)
|
सहौ (sahau)
|
सहाः (sahāḥ)
|
Vocative
|
सह (saha)
|
सहौ (sahau)
|
सहाः (sahāḥ)
|
Accusative
|
सहम् (saham)
|
सहौ (sahau)
|
सहान् (sahān)
|
Instrumental
|
सहेन (sahena)
|
सहाभ्याम् (sahābhyām)
|
सहैः (sahaiḥ)
|
Dative
|
सहाय (sahāya)
|
सहाभ्याम् (sahābhyām)
|
सहेभ्यः (sahebhyaḥ)
|
Ablative
|
सहात् (sahāt)
|
सहाभ्याम् (sahābhyām)
|
सहेभ्यः (sahebhyaḥ)
|
Genitive
|
सहस्य (sahasya)
|
सहयोः (sahayoḥ)
|
सहानाम् (sahānām)
|
Locative
|
सहे (sahe)
|
सहयोः (sahayoḥ)
|
सहेषु (saheṣu)
|
Feminine ā-stem declension of सह |
Nom. sg.
|
सहा (sahā)
|
Gen. sg.
|
सहायाः (sahāyāḥ)
|
|
Singular |
Dual |
Plural |
Nominative
|
सहा (sahā)
|
सहे (sahe)
|
सहाः (sahāḥ)
|
Vocative
|
सहे (sahe)
|
सहे (sahe)
|
सहाः (sahāḥ)
|
Accusative
|
सहाम् (sahām)
|
सहे (sahe)
|
सहाः (sahāḥ)
|
Instrumental
|
सहया (sahayā)
|
सहाभ्याम् (sahābhyām)
|
सहाभिः (sahābhiḥ)
|
Dative
|
सहायै (sahāyai)
|
सहाभ्याम् (sahābhyām)
|
सहाभ्यः (sahābhyaḥ)
|
Ablative
|
सहायाः (sahāyāḥ)
|
सहाभ्याम् (sahābhyām)
|
सहाभ्यः (sahābhyaḥ)
|
Genitive
|
सहायाः (sahāyāḥ)
|
सहयोः (sahayoḥ)
|
सहानाम् (sahānām)
|
Locative
|
सहायाम् (sahāyām)
|
सहयोः (sahayoḥ)
|
सहासु (sahāsu)
|
Neuter a-stem declension of सह |
Nom. sg.
|
सहम् (saham)
|
Gen. sg.
|
सहस्य (sahasya)
|
|
Singular |
Dual |
Plural |
Nominative
|
सहम् (saham)
|
सहे (sahe)
|
सहानि (sahāni)
|
Vocative
|
सह (saha)
|
सहे (sahe)
|
सहानि (sahāni)
|
Accusative
|
सहम् (saham)
|
सहे (sahe)
|
सहानि (sahāni)
|
Instrumental
|
सहेन (sahena)
|
सहाभ्याम् (sahābhyām)
|
सहैः (sahaiḥ)
|
Dative
|
सहा (sahā)
|
सहाभ्याम् (sahābhyām)
|
सहेभ्यः (sahebhyaḥ)
|
Ablative
|
सहात् (sahāt)
|
सहाभ्याम् (sahābhyām)
|
सहेभ्यः (sahebhyaḥ)
|
Genitive
|
सहस्य (sahasya)
|
सहयोः (sahayoḥ)
|
सहानाम् (sahānām)
|
Locative
|
सहे (sahe)
|
सहयोः (sahayoḥ)
|
सहेषु (saheṣu)
|
Noun
सह • (sahá) n
- (Can we clean up(+) this sense?) = बल (bala)
- kind of salt
Declension
Neuter a-stem declension of सह |
Nom. sg.
|
सहम् (saham)
|
Gen. sg.
|
सहस्य (sahasya)
|
|
Singular |
Dual |
Plural |
Nominative
|
सहम् (saham)
|
सहे (sahe)
|
सहानि (sahāni)
|
Vocative
|
सह (saha)
|
सहे (sahe)
|
सहानि (sahāni)
|
Accusative
|
सहम् (saham)
|
सहे (sahe)
|
सहानि (sahāni)
|
Instrumental
|
सहेन (sahena)
|
सहाभ्याम् (sahābhyām)
|
सहैः (sahaiḥ)
|
Dative
|
सहा (sahā)
|
सहाभ्याम् (sahābhyām)
|
सहेभ्यः (sahebhyaḥ)
|
Ablative
|
सहात् (sahāt)
|
सहाभ्याम् (sahābhyām)
|
सहेभ्यः (sahebhyaḥ)
|
Genitive
|
सहस्य (sahasya)
|
सहयोः (sahayoḥ)
|
सहानाम् (sahānām)
|
Locative
|
सहे (sahe)
|
सहयोः (sahayoḥ)
|
सहेषु (saheṣu)
|
Preposition
सह • (sahá)
- together with, along with, with
- with √grah and ā-√dā — to take with one
- with √dā — to give to take away with one
- (with कृत्वा (kṛtvā) and accusative) taking with one; in the company of
- often as a preposition governing instrumental case, but generally placed after the governed word
- तेन सह (tena saha) — along with him
- (exceptionally with ablative)
- ऐश्वर्यात् सह (aiśvaryāt saha) — with sovereignty
- in common, in company, jointly, conjointly, in concert
- often used as a prefix in compounds, expressing "community of action"
- सहाध्ययन (sahā-dhyayana) — studying together, companionship in study
- forming adjectives expressing "the companion of an action"
- सहचर (saha-cara) — going with, accompanying, associating with
- (prefixed to adverbs of time) at the same time or simultaneously with
- सहपूर्वाह्णम् (saha-pūrvā-hṇam) — simultaneously with the beginning of forenoon
- (rarely at the end of a compound)
- वैनतेयसह (vainateya-saha) — with vainateya
Noun
सह • (sahá) m
- companion
Declension
Masculine a-stem declension of सह |
Nom. sg.
|
सहः (sahaḥ)
|
Gen. sg.
|
सहस्य (sahasya)
|
|
Singular |
Dual |
Plural |
Nominative
|
सहः (sahaḥ)
|
सहौ (sahau)
|
सहाः (sahāḥ)
|
Vocative
|
सह (saha)
|
सहौ (sahau)
|
सहाः (sahāḥ)
|
Accusative
|
सहम् (saham)
|
सहौ (sahau)
|
सहान् (sahān)
|
Instrumental
|
सहेन (sahena)
|
सहाभ्याम् (sahābhyām)
|
सहैः (sahaiḥ)
|
Dative
|
सहाय (sahāya)
|
सहाभ्याम् (sahābhyām)
|
सहेभ्यः (sahebhyaḥ)
|
Ablative
|
सहात् (sahāt)
|
सहाभ्याम् (sahābhyām)
|
सहेभ्यः (sahebhyaḥ)
|
Genitive
|
सहस्य (sahasya)
|
सहयोः (sahayoḥ)
|
सहानाम् (sahānām)
|
Locative
|
सहे (sahe)
|
सहयोः (sahayoḥ)
|
सहेषु (saheṣu)
|
Descendants