Thai

Adjective

ขุน • ‎(kǔn)

1. great in importance, rank, size, or extent.
   • ขุนโจร‎

     kǔn joon

     Chief robber.

   • ขุนเขา‎

     kǔn kǎo

     Chief mountain.

   • ขุนน้ำ‎

     kǔn náam

     Main river.

Noun

ขุน • ‎(kǔn)

1. chief; lord; master.
   • พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาวชิราวุธ, พาหุงคำฉันท์:

     ขุนมารสหัสพหุพา หุวิชาวิชิตขลัง ขี่คีริเมขละประทัง คชเหี้ยมกระเหิมหาญ‎

     kǔn maan sà-hàt-sà pá-hù paa · hù wí-chaa wí-chít klǎng · kìi kii-rí-mee-kà-lá bprà-tang · ká-chá hîiam grà-hə̌əm hǎan

     The demon lord appears with a thousand arms and the magical power of victory, riding upon Girimehkala the fierce elephant.

2. (historical)
   1. the Thai noble rank above หมื่น ‎(mʉ̀ʉn) and below หลวง ‎(lǔuang).
   2. person holding such rank.
3. (chess) king.

Derived terms

See also

• (noble ranks) บรรดาศักดิ์ ‎(ban-daa-sàk); สมเด็จเจ้าพระยา ‎(sǒm-dèt-jâao-prá-yaa), เจ้าพระยา ‎(jâao-prá-yaa), พระยา ‎(prá-yaa), พระ ‎(prá), หลวง ‎(lǔuang), ขุน ‎(kǔn), หมื่น ‎(mʉ̀ʉn), พัน ‎(pan), นาย ‎(naai) ^{(Category: Thai noble ranks)}

Verb

ขุน • ‎(kǔn) ‎(abstract noun การขุน)

1. (generally used of animals) to feed.
2. (generally used of animals) to fatten.

Derived terms