Definify.com
Definition 2024
จำนำ
จำนำ
Thai
Preposition
จำนำ • (jam-nam)
Noun
จำนำ • (jam-nam)
- (law) pledge.
- 1926, พระราชกฤษฎีกาให้ใช้บทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บรรพ ๑ และบรรพ ๒ ที่ได้ตรวจชำระใหม่ ลงวันที่ ๑๑ พฤศจิกายน ๒๔๖๘:
- มาตรา ๗๔๗ อันว่าจำนำนั้น คือ สัญญาซึ่งบุคคลคนหนึ่งเรียกว่า ผู้จำนำ ส่งมอบสังหาริมทรัพย์สิ่งหนึ่งให้แก่บุคคลอีกคนหนึ่งเรียกว่า ผู้รับจำนำ เพื่อเป็นประกันการชำระหนี้
- mâat-dtraa jèt rɔ́ɔi sìi-sìp jèt an-wâa jam-nam nán kʉʉ sǎn-yaa sʉ̂ng bùk-kon kon nʉ̀ng rîiak wâa pûu-jam-nam sòng-mɔ̂ɔp sǎng-hǎa-rí-má-sáp sìng nʉ̀ng hâi gɛ̀ɛ bùk-kon ìik kon nʉ̀ng rîiak wâa pûu-ráp-jam-nam pʉ̂ʉa bpen bprà-gan gaan-cham-rá nîi
- Section 747 As for pledge, it is a contract by which a person, called pledgor, delivers a specific movable property to another person, called pledgee, as security for the performance of an obligation.
- มาตรา ๗๔๗ อันว่าจำนำนั้น คือ สัญญาซึ่งบุคคลคนหนึ่งเรียกว่า ผู้จำนำ ส่งมอบสังหาริมทรัพย์สิ่งหนึ่งให้แก่บุคคลอีกคนหนึ่งเรียกว่า ผู้รับจำนำ เพื่อเป็นประกันการชำระหนี้
- 1926, พระราชกฤษฎีกาให้ใช้บทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บรรพ ๑ และบรรพ ๒ ที่ได้ตรวจชำระใหม่ ลงวันที่ ๑๑ พฤศจิกายน ๒๔๖๘:
- (law and archaic) pledge or mortgage.
- 1983, ร. แลงกาต์, ประวัติศาสตร์กฎหมายไทย เล่ม ๒, มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, ISBN 9740752705, page 354:
- คำว่า จำนอง แต่ก่อนใช้ร่วมไปด้วยกับคำว่า จำนำ และมีความเหมือนกัน เพิ่งใช้ตามความในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ในสมัยปัจจุบัน
- kam wâa jam-nɔɔng dtɛ̀ɛ-gɔ̀ɔn chái rûuam bpai dûai gàp kam wâa jam-nam lɛ́ mii kwaam mʉ̌ʉan gan pə̂əng chái dtaam kwaam nai bprà-muuan-gòt-mǎai-pɛ̂ng-lɛ́-paa-ních nai sà-mǎi bpàt-jù-ban
- The term chamnong was formerly used together with the term chamnam and the two were synonymous. They have just been used according to the Civil and Commercial Code in our days.
- คำว่า จำนอง แต่ก่อนใช้ร่วมไปด้วยกับคำว่า จำนำ และมีความเหมือนกัน เพิ่งใช้ตามความในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ในสมัยปัจจุบัน
- 1983, ร. แลงกาต์, ประวัติศาสตร์กฎหมายไทย เล่ม ๒, มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, ISBN 9740752705, page 354:
- (archaic) captive; hostage.
- (archaic) habitué; regular.
Verb
จำนำ • (jam-nam) (abstract noun การจำนำ)
- (law) to pledge.
- 1926, พระราชกฤษฎีกาให้ใช้บทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บรรพ ๑ และบรรพ ๒ ที่ได้ตรวจชำระใหม่ ลงวันที่ ๑๑ พฤศจิกายน ๒๔๖๘:
- มาตรา ๗๕๐ ถ้าทรัพย์สินที่จำนำเป็นสิทธิซึ่งมีตราสาร และมิได้ส่งมอบตราสารนั้นให้แก่ผู้รับจำนำ ทั้งมิได้บอกกล่าวเป็นหนังสือแจ้งการจำนำแก่ลูกหนี้แห่งสิทธินั้นด้วยไซร้ ท่านว่า การจำนำย่อมเป็นโมฆะ
- mâat-dtraa jèt rɔ́ɔi hâa-sìp tâa sáp-sǐn tîi jam-nam bpen sìt-tí sʉ̂ng mii dtraa-sǎan lɛ́ mí-dâai sòng-mɔ̂ɔp dtraa-sǎan nán hâi gɛ̀ɛ pûu-ráp-jam-nam táng mí-dâai lɔ̂ɔk-glàao bpen nǎng-sʉ̌ʉ jɛ̂ɛng gaan-jam-nam gɛ̀ɛ lûuk-nîi hɛ̀ng sìt-tí nán dûai sái tân wâa gaan-jam-nam yɔ̂m bpen moo-ká
- Section 750 When the pledged property is a right represented by an instrument, if such instrument has been not delivered to the pledgee and debtors of that right have not been notified in writing of the pledge as well, then the pledge is said to be void.
- มาตรา ๗๕๐ ถ้าทรัพย์สินที่จำนำเป็นสิทธิซึ่งมีตราสาร และมิได้ส่งมอบตราสารนั้นให้แก่ผู้รับจำนำ ทั้งมิได้บอกกล่าวเป็นหนังสือแจ้งการจำนำแก่ลูกหนี้แห่งสิทธินั้นด้วยไซร้ ท่านว่า การจำนำย่อมเป็นโมฆะ
- 1926, พระราชกฤษฎีกาให้ใช้บทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บรรพ ๑ และบรรพ ๒ ที่ได้ตรวจชำระใหม่ ลงวันที่ ๑๑ พฤศจิกายน ๒๔๖๘:
- (law and archaic) to pledge or mortgage.
Derived terms
Derived terms
Related terms
Related terms
|