Thai

Noun

ปลัด • ‎(bpà-làt)

1. (government) assistant chief; deputy chief.
2. the highest ecclesiastical standing given to Buddhist monks in Thailand; monk holding this standing.

See also

• (ecclesiastical standing): ฐานานุกรม (tǎa-naa-nú-grom): ปลัด (bpà-làt), สมุห์ ‎(sà-mù), ใบฎีกา ‎(bai-dii-gaa)