Definify.com

Definition 2024

ἐξαφανίζω

ἐξαφανίζω

See also: εξαφανίζω

Ancient Greek

(4th AD Koine) IPA^(key): /exsaɸaníz̚zo/

(10th AD Byzantine) IPA^(key): /eksafaníz̚zo/

(15th AD Constantinopolitan) IPA^(key): /eksafanízo/

Verb

ἐξαφανίζω • ‎(exaphanízō)

I destroy utterly
(passive) I disappear utterly

Inflection

Present: ἐξαφανίζω, ἐξαφανίζομαι

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξαφανίζω	ἐξαφανίζεις	ἐξαφανίζει	ἐξαφανίζετον	ἐξαφανίζετον	ἐξαφανίζομεν	ἐξαφανίζετε	ἐξαφανίζουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐξαφανίζω	ἐξαφανίζῃς	ἐξαφανίζῃ	ἐξαφανίζητον	ἐξαφανίζητον	ἐξαφανίζωμεν	ἐξαφανίζητε	ἐξαφανίζωσῐ(ν)
	optative	ἐξαφανίζοιμῐ	ἐξαφανίζοις	ἐξαφανίζοι	ἐξαφανίζοιτον	ἐξαφανιζοίτην	ἐξαφανίζοιμεν	ἐξαφανίζοιτε	ἐξαφανίζοιεν
	imperative		ἐξαφανῖζε	ἐξαφανιζέτω	ἐξαφανίζετον	ἐξαφανιζέτων		ἐξαφανίζετε	ἐξαφανιζόντων
middle/ passive	indicative	ἐξαφανίζομαι	ἐξαφανίζει/ ἐξαφανίζῃ	ἐξαφανίζεται	ἐξαφανίζεσθον	ἐξαφανίζεσθον	ἐξαφανιζόμεθᾰ	ἐξαφανίζεσθε	ἐξαφανίζονται
	subjunctive	ἐξαφανίζωμαι	ἐξαφανίζῃ	ἐξαφανίζηται	ἐξαφανίζησθον	ἐξαφανίζησθον	ἐξαφανιζώμεθᾰ	ἐξαφανίζησθε	ἐξαφανίζωνται
	optative	ἐξαφανιζοίμην	ἐξαφανίζοιο	ἐξαφανίζοιτο	ἐξαφανίζοισθον	ἐξαφανιζοίσθην	ἐξαφανιζοίμεθᾰ	ἐξαφανίζοισθε	ἐξαφανίζοιντο
	imperative		ἐξαφανίζου	ἐξαφανιζέσθω	ἐξαφανίζεσθον	ἐξαφανιζέσθων		ἐξαφανίζεσθε	ἐξαφανιζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐξαφανίζειν				ἐξαφανίζεσθαι
participle		ἐξαφανίζων , ἐξαφανίζουσᾰ , ἐξαφανῖζον				ἐξαφανιζόμενος , ἐξαφανιζομένη , ἐξαφανιζόμενον

References

ἐξαφανίζω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
«ἐξαφανίζω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette