Definify.com
Definition 2024
ὀνομάζω
ὀνομάζω
See also: ονομάζω
Ancient Greek
Alternative forms
Verb
ὀνομάζω • (onomázō)
- I speak of by name, address by name
- I call one something
- I nominate
- I name after
- I say or give names
- I make famous
Inflection
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὀνομᾰ́ζω | ὀνομᾰ́ζεις | ὀνομᾰ́ζει | ὀνομᾰ́ζετον | ὀνομᾰ́ζετον | ὀνομᾰ́ζομεν | ὀνομᾰ́ζετε | ὀνομᾰ́ζουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ὀνομᾰ́ζω | ὀνομᾰ́ζῃς | ὀνομᾰ́ζῃ | ὀνομᾰ́ζητον | ὀνομᾰ́ζητον | ὀνομᾰ́ζωμεν | ὀνομᾰ́ζητε | ὀνομᾰ́ζωσῐ(ν) | |||||
optative | ὀνομᾰ́ζοιμῐ | ὀνομᾰ́ζοις | ὀνομᾰ́ζοι | ὀνομᾰ́ζοιτον | ὀνομᾰζοίτην | ὀνομᾰ́ζοιμεν | ὀνομᾰ́ζοιτε | ὀνομᾰ́ζοιεν | |||||
imperative | ὀνόμᾰζε | ὀνομᾰζέτω | ὀνομᾰ́ζετον | ὀνομᾰζέτων | ὀνομᾰ́ζετε | ὀνομᾰζόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ὀνομᾰ́ζομαι | ὀνομᾰ́ζῃ, ὀνομᾰ́ζει |
ὀνομᾰ́ζεται | ὀνομᾰ́ζεσθον | ὀνομᾰ́ζεσθον | ὀνομᾰζόμεθᾰ | ὀνομᾰ́ζεσθε | ὀνομᾰ́ζονται | ||||
subjunctive | ὀνομᾰ́ζωμαι | ὀνομᾰ́ζῃ | ὀνομᾰ́ζηται | ὀνομᾰ́ζησθον | ὀνομᾰ́ζησθον | ὀνομᾰζώμεθᾰ | ὀνομᾰ́ζησθε | ὀνομᾰ́ζωνται | |||||
optative | ὀνομᾰζοίμην | ὀνομᾰ́ζοιο | ὀνομᾰ́ζοιτο | ὀνομᾰ́ζοισθον | ὀνομᾰζοίσθην | ὀνομᾰζοίμεθᾰ | ὀνομᾰ́ζοισθε | ὀνομᾰ́ζοιντο | |||||
imperative | ὀνομᾰ́ζου | ὀνομᾰζέσθω | ὀνομᾰ́ζεσθον | ὀνομᾰζέσθων | ὀνομᾰ́ζεσθε | ὀνομᾰζέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ὀνομᾰ́ζειν | ὀνομᾰ́ζεσθαι | |||||||||||
participle | m | ὀνομᾰ́ζων | ὀνομᾰζόμενος | ||||||||||
f | ὀνομᾰ́ζουσᾰ | ὀνομᾰζομένη | |||||||||||
n | ὀνομᾰ́ζον | ὀνομᾰζόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ὠνόμᾰζον, ὠνομᾰζόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὠνόμᾰζον | ὠνόμᾰζες | ὠνόμᾰζε(ν) | ὠνομᾰ́ζετον | ὠνομᾰζέτην | ὠνομᾰ́ζομεν | ὠνομᾰ́ζετε | ὠνόμᾰζον | ||||
middle/ passive |
indicative | ὠνομᾰζόμην | ὠνομᾰ́ζου | ὠνομᾰ́ζετο | ὠνομᾰ́ζεσθον | ὠνομᾰζέσθην | ὠνομᾰζόμεθᾰ | ὠνομᾰ́ζεσθε | ὠνομᾰ́ζοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὀνόμᾰζον | ὀνόμᾰζες | ὀνόμᾰζε(ν) | ὀνομᾰ́ζετον | ὀνομᾰζέτην | ὀνομᾰ́ζομεν | ὀνομᾰ́ζετε | ὀνόμᾰζον | ||||
middle/ passive |
indicative | ὀνομᾰζόμην | ὀνομᾰ́ζου | ὀνομᾰ́ζετο | ὀνομᾰ́ζεσθον | ὀνομᾰζέσθην | ὀνομᾰζόμεθᾰ | ὀνομᾰ́ζεσθε | ὀνομᾰ́ζοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: ὀνομᾰ́σω, ὀνομᾰ́σομαι, ὀνομᾰσθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὀνομᾰ́σω | ὀνομᾰ́σεις | ὀνομᾰ́σει | ὀνομᾰ́σετον | ὀνομᾰ́σετον | ὀνομᾰ́σομεν | ὀνομᾰ́σετε | ὀνομᾰ́σουσῐ(ν) | ||||
optative | ὀνομᾰ́σοιμῐ | ὀνομᾰ́σοις | ὀνομᾰ́σοι | ὀνομᾰ́σοιτον | ὀνομᾰσοίτην | ὀνομᾰ́σοιμεν | ὀνομᾰ́σοιτε | ὀνομᾰ́σοιεν | |||||
middle | indicative | ὀνομᾰ́σομαι | ὀνομᾰ́σῃ, ὀνομᾰ́σει |
ὀνομᾰ́σεται | ὀνομᾰ́σεσθον | ὀνομᾰ́σεσθον | ὀνομᾰσόμεθᾰ | ὀνομᾰ́σεσθε | ὀνομᾰ́σονται | ||||
optative | ὀνομᾰσοίμην | ὀνομᾰ́σοιο | ὀνομᾰ́σοιτο | ὀνομᾰ́σοισθον | ὀνομᾰσοίσθην | ὀνομᾰσοίμεθᾰ | ὀνομᾰ́σοισθε | ὀνομᾰ́σοιντο | |||||
passive | indicative | ὀνομᾰσθήσομαι | ὀνομᾰσθήσῃ | ὀνομᾰσθήσεται | ὀνομᾰσθήσεσθον | ὀνομᾰσθήσεσθον | ὀνομᾰσθησόμεθᾰ | ὀνομᾰσθήσεσθε | ὀνομᾰσθήσονται | ||||
optative | ὀνομᾰσθησοίμην | ὀνομᾰσθήσοιο | ὀνομᾰσθήσοιτο | ὀνομᾰσθήσοισθον | ὀνομᾰσθησοίσθην | ὀνομᾰσθησοίμεθᾰ | ὀνομᾰσθήσοισθε | ὀνομᾰσθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | ὀνομᾰ́σειν | ὀνομᾰ́σεσθαι | ὀνομᾰσθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | ὀνομᾰ́σων | ὀνομᾰσόμενος | ὀνομᾰσθησόμενος | |||||||||
f | ὀνομᾰ́σουσᾰ | ὀνομᾰσομένη | ὀνομᾰσθησομένη | ||||||||||
n | ὀνομᾰ́σον | ὀνομᾰσόμενον | ὀνομᾰσθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὀνυμάξω | ὀνυμάξεις | ὀνυμάξει | ὀνυμάξετον | ὀνυμάξετον | ὀνυμάξομεν | ὀνυμάξετε | ὀνυμάξουσῐ(ν) | ||||
optative | ὀνυμάξοιμῐ | ὀνυμάξοις | ὀνυμάξοι | ὀνυμάξοιτον | ὀνυμαξοίτην | ὀνυμάξοιμεν | ὀνυμάξοιτε | ὀνυμάξοιεν | |||||
middle | indicative | ὀνυμάξομαι | ὀνυμάξῃ, ὀνυμάξει |
ὀνυμάξεται | ὀνυμάξεσθον | ὀνυμάξεσθον | ὀνυμαξόμεθᾰ | ὀνυμάξεσθε | ὀνυμάξονται | ||||
optative | ὀνυμαξοίμην | ὀνυμάξοιο | ὀνυμάξοιτο | ὀνυμάξοισθον | ὀνυμαξοίσθην | ὀνυμαξοίμεθᾰ | ὀνυμάξοισθε | ὀνυμάξοιντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | ὀνυμάξειν | ὀνυμάξεσθαι | |||||||||||
participle | m | ὀνυμάξων | ὀνυμαξόμενος | ||||||||||
f | ὀνυμάξουσᾰ | ὀνυμαξομένη | |||||||||||
n | ὀνυμάξον | ὀνυμαξόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ὠνόμᾰσᾰ, ὠνομᾰσᾰ́μην, ὠνομᾰ́σθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὠνόμᾰσᾰ | ὠνόμᾰσᾰς | ὠνόμᾰσε(ν) | ὠνομᾰ́σᾰτον | ὠνομᾰσᾰ́την | ὠνομᾰ́σᾰμεν | ὠνομᾰ́σᾰτε | ὠνόμᾰσᾰν | ||||
subjunctive | ὀνομᾰ́σω | ὀνομᾰ́σῃς | ὀνομᾰ́σῃ | ὀνομᾰ́σητον | ὀνομᾰ́σητον | ὀνομᾰ́σωμεν | ὀνομᾰ́σητε | ὀνομᾰ́σωσῐ(ν) | |||||
optative | ὀνομᾰ́σαιμῐ | ὀνομᾰ́σειᾰς, ὀνομᾰ́σαις |
ὀνομᾰ́σειε(ν), ὀνομᾰ́σαι |
ὀνομᾰ́σαιτον | ὀνομᾰσαίτην | ὀνομᾰ́σαιμεν | ὀνομᾰ́σαιτε | ὀνομᾰ́σειᾰν, ὀνομᾰ́σαιεν |
|||||
imperative | ὀνόμᾰσον | ὀνομᾰσᾰ́τω | ὀνομᾰ́σᾰτον | ὀνομᾰσᾰ́των | ὀνομᾰ́σᾰτε | ὀνομᾰσᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ὠνομᾰσᾰ́μην | ὠνομᾰ́σω | ὠνομᾰ́σᾰτο | ὠνομᾰ́σᾰσθον | ὠνομᾰσᾰ́σθην | ὠνομᾰσᾰ́μεθᾰ | ὠνομᾰ́σᾰσθε | ὠνομᾰ́σᾰντο | ||||
subjunctive | ὀνομᾰ́σωμαι | ὀνομᾰ́σῃ | ὀνομᾰ́σηται | ὀνομᾰ́σησθον | ὀνομᾰ́σησθον | ὀνομᾰσώμεθᾰ | ὀνομᾰ́σησθε | ὀνομᾰ́σωνται | |||||
optative | ὀνομᾰσαίμην | ὀνομᾰ́σαιο | ὀνομᾰ́σαιτο | ὀνομᾰ́σαισθον | ὀνομᾰσαίσθην | ὀνομᾰσαίμεθᾰ | ὀνομᾰ́σαισθε | ὀνομᾰ́σαιντο | |||||
imperative | ὀνόμᾰσαι | ὀνομᾰσᾰ́σθω | ὀνομᾰ́σᾰσθον | ὀνομᾰσᾰ́σθων | ὀνομᾰ́σᾰσθε | ὀνομᾰσᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ὠνομᾰ́σθην | ὠνομᾰ́σθης | ὠνομᾰ́σθη | ὠνομᾰ́σθητον | ὠνομᾰσθήτην | ὠνομᾰ́σθημεν | ὠνομᾰ́σθητε | ὠνομᾰ́σθησᾰν | ||||
subjunctive | ὀνομᾰσθῶ | ὀνομᾰσθῇς | ὀνομᾰσθῇ | ὀνομᾰσθῆτον | ὀνομᾰσθῆτον | ὀνομᾰσθῶμεν | ὀνομᾰσθῆτε | ὀνομᾰσθῶσῐ(ν) | |||||
optative | ὀνομᾰσθείην | ὀνομᾰσθείης | ὀνομᾰσθείη | ὀνομᾰσθεῖτον, ὀνομᾰσθείητον |
ὀνομᾰσθείτην, ὀνομᾰσθειήτην |
ὀνομᾰσθεῖμεν, ὀνομᾰσθείημεν |
ὀνομᾰσθεῖτε, ὀνομᾰσθείητε |
ὀνομᾰσθεῖεν, ὀνομᾰσθείησᾰν |
|||||
imperative | ὀνομᾰ́σθητῐ | ὀνομᾰσθήτω | ὀνομᾰ́σθητον | ὀνομᾰσθήτων | ὀνομᾰ́σθητε | ὀνομᾰσθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | ὀνομᾰ́σαι | ὀνομᾰ́σᾰσθαι | ὀνομᾰσθῆναι | ||||||||||
participle | m | ὀνομᾰ́σᾱς | ὀνομᾰσᾰ́μενος | ὀνομᾰσθείς | |||||||||
f | ὀνομᾰ́σᾱσᾰ | ὀνομᾰσᾰμένη | ὀνομᾰσθεῖσᾰ | ||||||||||
n | ὀνομᾰ́σᾰν | ὀνομᾰσᾰ́μενον | ὀνομᾰσθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὀνύμαξᾰ | ὀνύμαξᾰς | ὀνύμαξε(ν) | ὀνυμάξᾰτον | ὀνυμαξᾰ́την | ὀνυμάξᾰμεν | ὀνυμάξᾰτε | ὀνύμαξᾰν | ||||
subjunctive | ὀνυμάξω | ὀνυμάξῃς | ὀνυμάξῃ | ὀνυμάξητον | ὀνυμάξητον | ὀνυμάξωμεν | ὀνυμάξητε | ὀνυμάξωσῐ(ν) | |||||
optative | ὀνυμάξαιμῐ | ὀνυμάξειᾰς, ὀνυμάξαις |
ὀνυμάξειε(ν), ὀνυμάξαι |
ὀνυμάξαιτον | ὀνυμαξαίτην | ὀνυμάξαιμεν | ὀνυμάξαιτε | ὀνυμάξειᾰν, ὀνυμάξαιεν |
|||||
imperative | ὀνύμαξον | ὀνυμαξᾰ́τω | ὀνυμάξᾰτον | ὀνυμαξᾰ́των | ὀνυμάξᾰτε | ὀνυμαξᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ὀνυμαξᾰ́μην | ὀνυμάξω | ὀνυμάξᾰτο | ὀνυμάξᾰσθον | ὀνυμαξᾰ́σθην | ὀνυμαξᾰ́μεθᾰ | ὀνυμάξᾰσθε | ὀνυμάξᾰντο | ||||
subjunctive | ὀνυμάξωμαι | ὀνυμάξῃ | ὀνυμάξηται | ὀνυμάξησθον | ὀνυμάξησθον | ὀνυμαξώμεθᾰ | ὀνυμάξησθε | ὀνυμάξωνται | |||||
optative | ὀνυμαξαίμην | ὀνυμάξαιο | ὀνυμάξαιτο | ὀνυμάξαισθον | ὀνυμαξαίσθην | ὀνυμαξαίμεθᾰ | ὀνυμάξαισθε | ὀνυμάξαιντο | |||||
imperative | ὀνύμαξαι | ὀνυμαξᾰ́σθω | ὀνυμάξᾰσθον | ὀνυμαξᾰ́σθων | ὀνυμάξᾰσθε | ὀνυμαξᾰ́σθων | |||||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | ὀνυμάξαι | ὀνυμάξᾰσθαι | |||||||||||
participle | m | ὀνυμάξᾱς | ὀνυμαξᾰ́μενος | ||||||||||
f | ὀνυμάξᾱσᾰ | ὀνυμαξᾰμένη | |||||||||||
n | ὀνυμάξᾰν | ὀνυμαξᾰ́μενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: ὠνόμᾰκᾰ, ὠνόμᾰσμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὠνόμᾰκᾰ | ὠνόμᾰκᾰς | ὠνόμᾰκε(ν) | ὠνομᾰ́κᾰτον | ὠνομᾰ́κᾰτον | ὠνομᾰ́κᾰμεν | ὠνομᾰ́κᾰτε | ὠνομᾰ́κᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ὠνομᾰ́κω | ὠνομᾰ́κῃς | ὠνομᾰ́κῃ | ὠνομᾰ́κητον | ὠνομᾰ́κητον | ὠνομᾰ́κωμεν | ὠνομᾰ́κητε | ὠνομᾰ́κωσῐ(ν) | |||||
optative | ὠνομᾰ́κοιμῐ, ὠνομᾰκοίην |
ὠνομᾰ́κοις, ὠνομᾰκοίης |
ὠνομᾰ́κοι, ὠνομᾰκοίη |
ὠνομᾰ́κοιτον | ὠνομᾰκοίτην | ὠνομᾰ́κοιμεν | ὠνομᾰ́κοιτε | ὠνομᾰ́κοιεν | |||||
imperative | ὠνόμᾰκε | ὠνομᾰκέτω | ὠνομᾰ́κετον | ὠνομᾰκέτων | ὠνομᾰ́κετε | ὠνομᾰκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ὠνόμᾰσμαι | ὠνόμᾰσαι | ὠνόμᾰσται | ὠνόμᾰσθον | ὠνόμᾰσθον | ὠνομᾰ́σμεθᾰ | ὠνόμᾰσθε | ὠνομᾰ́σᾰται | ||||
subjunctive | ὠνομᾰσμένος ὦ | ὠνομᾰσμένος ᾖς | ὠνομᾰσμένος ᾖ | ὠνομᾰσμένω ἦτον | ὠνομᾰσμένω ἦτον | ὠνομᾰσμένοι ὦμεν | ὠνομᾰσμένοι ἦτε | ὠνομᾰσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | ὠνομᾰσμένος εἴην | ὠνομᾰσμένος εἴης | ὠνομᾰσμένος εἴη | ὠνομᾰσμένοι εἴητον/εἶτον | ὠνομᾰσμένω εἰήτην/εἴτην | ὠνομᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν | ὠνομᾰσμένοι εἴητε/εἶτε | ὠνομᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | ὠνόμᾰσο | ὠνομᾰ́σθω | ὠνόμᾰσθον | ὠνομᾰ́σθων | ὠνόμᾰσθε | ὠνομᾰ́σθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ὠνομᾰκέναι | ὠνόμᾰσθαι | |||||||||||
participle | m | ὠνομᾰκώς | ὠνομᾰσμένος | ||||||||||
f | ὠνομᾰκυῖᾰ | ὠνομᾰσμένη | |||||||||||
n | ὠνομᾰκός | ὠνομᾰσμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὀνόμᾰκᾰ | ὀνόμᾰκᾰς | ὀνόμᾰκε(ν) | ὀνομᾰ́κᾰτον | ὀνομᾰ́κᾰτον | ὀνομᾰ́κᾰμεν | ὀνομᾰ́κᾰτε | ὀνομᾰ́κᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ὀνομᾰ́κω | ὀνομᾰ́κῃς | ὀνομᾰ́κῃ | ὀνομᾰ́κητον | ὀνομᾰ́κητον | ὀνομᾰ́κωμεν | ὀνομᾰ́κητε | ὀνομᾰ́κωσῐ(ν) | |||||
optative | ὀνομᾰ́κοιμῐ, ὀνομᾰκοίην |
ὀνομᾰ́κοις, ὀνομᾰκοίης |
ὀνομᾰ́κοι, ὀνομᾰκοίη |
ὀνομᾰ́κοιτον | ὀνομᾰκοίτην | ὀνομᾰ́κοιμεν | ὀνομᾰ́κοιτε | ὀνομᾰ́κοιεν | |||||
imperative | ὀνόμᾰκε | ὀνομᾰκέτω | ὀνομᾰ́κετον | ὀνομᾰκέτων | ὀνομᾰ́κετε | ὀνομᾰκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ὀνόμᾰσμαι | ὀνόμᾰσαι | ὀνόμᾰσται | ὀνόμᾰσθον | ὀνόμᾰσθον | ὀνομᾰ́σμεθᾰ | ὀνόμᾰσθε | ὀνομᾰ́σᾰται | ||||
subjunctive | ὀνομᾰσμένος ὦ | ὀνομᾰσμένος ᾖς | ὀνομᾰσμένος ᾖ | ὀνομᾰσμένω ἦτον | ὀνομᾰσμένω ἦτον | ὀνομᾰσμένοι ὦμεν | ὀνομᾰσμένοι ἦτε | ὀνομᾰσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | ὀνομᾰσμένος εἴην | ὀνομᾰσμένος εἴης | ὀνομᾰσμένος εἴη | ὀνομᾰσμένοι εἴητον/εἶτον | ὀνομᾰσμένω εἰήτην/εἴτην | ὀνομᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν | ὀνομᾰσμένοι εἴητε/εἶτε | ὀνομᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | ὀνόμᾰσο | ὀνομᾰ́σθω | ὀνόμᾰσθον | ὀνομᾰ́σθων | ὀνόμᾰσθε | ὀνομᾰ́σθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ὀνομᾰκέναι | ὀνόμᾰσθαι | |||||||||||
participle | m | ὀνομᾰκώς | ὀνομᾰσμένος | ||||||||||
f | ὀνομᾰκυῖᾰ | ὀνομᾰσμένη | |||||||||||
n | ὀνομᾰκός | ὀνομᾰσμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Derived terms
|
|
Related terms
|
|
References
- ὀνομάζω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ὀνομάζω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- ὀνομάζω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «ὀνομάζω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- «ὀνομάζω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “G3687”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979