Definify.com
Definition 2025
Kosinus
kosinus
kosinus
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /kǒsinus/
Noun
kòsinus m (Cyrillic spelling ко̀синус)
Declension
Declension of kosinus
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kosinus | kosinusi | 
| genitive | kosinusa | kosinusa | 
| dative | kosinusu | kosinusima | 
| accusative | kosinus | kosinuse | 
| vocative | kosinuse | kosinusi | 
| locative | kosinusu | kosinusima | 
| instrumental | kosinusom | kosinusima | 
Slovene
Pronunciation
- IPA(key): /ˌkɔˈsíːnus/, /ˈkóːsinus/, /ˈkóːzinus/
- Tonal orthography: kȍsȋnus, kọ̑sinus, kọ̑zinus
Noun
kòsínus or kósinus m inan (genitive kòsínusa or kósinusa, nominative plural kòsínusi or kósinusi)
Declension
Declension of kòsínus (masculine inan., hard o-stem)
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | kòsínus | kòsínusa | kòsínusi | 
| accusative | kòsínus | kòsínusa | kòsínuse | 
| genitive | kòsínusa | kòsínusov | kòsínusov | 
| dative | kòsínusu | kòsínusoma | kòsínusom | 
| locative | kòsínusu | kòsínusih | kòsínusih | 
| instrumental | kòsínusom | kòsínusoma | kòsínusi | 
Declension of kósinus (masculine inan., hard o-stem)
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | kósinus | kósinusa | kósinusi | 
| accusative | kósinus | kósinusa | kósinuse | 
| genitive | kósinusa | kósinusov | kósinusov | 
| dative | kósinusu | kósinusoma | kósinusom | 
| locative | kósinusu | kósinusih | kósinusih | 
| instrumental | kósinusom | kósinusoma | kósinusi |