Definify.com
Definition 2025
Kosinus
kosinus
kosinus
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /kǒsinus/
Noun
kòsinus m (Cyrillic spelling ко̀синус)
Declension
Declension of kosinus
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kosinus | kosinusi |
| genitive | kosinusa | kosinusa |
| dative | kosinusu | kosinusima |
| accusative | kosinus | kosinuse |
| vocative | kosinuse | kosinusi |
| locative | kosinusu | kosinusima |
| instrumental | kosinusom | kosinusima |
Slovene
Pronunciation
- IPA(key): /ˌkɔˈsíːnus/, /ˈkóːsinus/, /ˈkóːzinus/
- Tonal orthography: kȍsȋnus, kọ̑sinus, kọ̑zinus
Noun
kòsínus or kósinus m inan (genitive kòsínusa or kósinusa, nominative plural kòsínusi or kósinusi)
Declension
Declension of kòsínus (masculine inan., hard o-stem)
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | kòsínus | kòsínusa | kòsínusi |
| accusative | kòsínus | kòsínusa | kòsínuse |
| genitive | kòsínusa | kòsínusov | kòsínusov |
| dative | kòsínusu | kòsínusoma | kòsínusom |
| locative | kòsínusu | kòsínusih | kòsínusih |
| instrumental | kòsínusom | kòsínusoma | kòsínusi |
Declension of kósinus (masculine inan., hard o-stem)
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | kósinus | kósinusa | kósinusi |
| accusative | kósinus | kósinusa | kósinuse |
| genitive | kósinusa | kósinusov | kósinusov |
| dative | kósinusu | kósinusoma | kósinusom |
| locative | kósinusu | kósinusih | kósinusih |
| instrumental | kósinusom | kósinusoma | kósinusi |