Definify.com
Definition 2024
aanleren
aanleren
Dutch
Verb
aanleren
Inflection
| Inflection of aanleren (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanleren | |||
| past singular | leerde aan | |||
| past participle | aangeleerd | |||
| infinitive | aanleren | |||
| gerund | aanleren n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | leer aan | leerde aan | aanleer | aanleerde |
| 2nd person sing. (jij) | leert aan | leerde aan | aanleert | aanleerde |
| 2nd person sing. (u) | leert aan | leerde aan | aanleert | aanleerde |
| 2nd person sing. (gij) | leert aan | leerde aan | aanleert | aanleerde |
| 3rd person singular | leert aan | leerde aan | aanleert | aanleerde |
| plural | leren aan | leerden aan | aanleren | aanleerden |
| subjunctive sing.1 | lere aan | leerde aan | aanlere | aanleerde |
| subjunctive plur.1 | leren aan | leerden aan | aanleren | aanleerden |
| imperative sing. | leer aan | |||
| imperative plur.1 | leert aan | |||
| participles | aanlerend | aangeleerd | ||
| 1) Archaic. | ||||