Definify.com
Definition 2025
behangen
behangen
Dutch
Verb
behangen
Inflection
| Inflection of behangen (strong class 7, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | behangen | |||
| past singular | behing | |||
| past participle | behangen | |||
| infinitive | behangen | |||
| gerund | behangen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | behang | behing | ||
| 2nd person sing. (jij) | behangt | behing | ||
| 2nd person sing. (u) | behangt | behing | ||
| 2nd person sing. (gij) | behangt | behingt | ||
| 3rd person singular | behangt | behing | ||
| plural | behangen | behingen | ||
| subjunctive sing.1 | behange | behinge | ||
| subjunctive plur.1 | behangen | behingen | ||
| imperative sing. | behang | |||
| imperative plur.1 | behangt | |||
| participles | behangend | behangen | ||
| 1) Archaic. | ||||
Etymology 2
Non-lemma forms.
Participle
behangen
Inflection
| Inflection of behangen | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | behangen | |||
| inflected | behangen | |||
| comparative | — | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | behangen | |||
| indefinite | m./f. sing. | behangen | ||
| n. sing. | behangen | |||
| plural | behangen | |||
| definite | behangen | |||
| partitive | behangens | |||