Definify.com
Definition 2024
bloen
bloen
Dutch
Adjective
bloen (comparative bloener, superlative bloenst)
- grue (colour)
Inflection
| Inflection of bloen | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | bloen | |||
| inflected | bloene | |||
| comparative | bloener | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | bloen | bloener | het bloenst het bloenste |
|
| indefinite | m./f. sing. | bloene | bloenere | bloenste |
| n. sing. | bloen | bloener | bloenste | |
| plural | bloene | bloenere | bloenste | |
| definite | bloene | bloenere | bloenste | |
| partitive | bloens | bloeners | — | |