Definify.com
Definition 2024
Dinç
dinç
dinç
See also: Dinç
Turkish
Adjective
dinç (comparative daha dinç, superlative en dinç)
- energetic and vigorous, robust and active
- untroubled, unconcerned, insouciant
Declension
predicative forms of dinç
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | dincim | dinçlerim* |
| sen (you are) | dinçsin | dinçlersin* |
| o (he/she/it is) | dinç / dinçtir | dinçler* / dinçlerdir* |
| biz (we are) | dinciz | dinçleriz |
| siz (you are) | dinçsiniz | dinçlersiniz |
| onlar (they are) | dinçler | dinçlerdir |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | dinçtim | dinçlerdim* |
| sen (you were) | dinçtin | dinçlerdin* |
| o (he/she/it was) | dinçti | dinçlerdi* |
| biz (we were) | dinçtik | dinçlerdik |
| siz (you were) | dinçtiniz | dinçlerdiniz |
| onlar (they were) | dinçtiler | dinçlerdi |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | dinçmişim | dinçlermişim* |
| sen (you were) | dinçmişsin | dinçlermişsin* |
| o (he/she/it was) | dinçmiş | dinçlermiş* |
| biz (we were) | dinçmişiz | dinçlermişiz |
| siz (you were) | dinçmişsiniz | dinçlermişsiniz |
| onlar (they were) | dinçmişler | dinçlermiş |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||