Definify.com
Definition 2024
Evren
evren
evren
See also: Evren
Turkish
Noun
evren (definite accusative evreni, plural evrenler)
Declension
declension of evren
possessive forms of evren
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | evrenim | evrenlerim |
| definite accusative (belirtme) | evrenimi | evrenlerimi |
| dative (yönelme) | evrenime | evrenlerime |
| locative (bulunma) | evrenimde | evrenlerimde |
| ablative (çıkma) | evrenimden | evrenlerimden |
| genitive (tamlayan) | evrenimin | evrenlerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | evrenin | evrenlerin |
| definite accusative (belirtme) | evrenini | evrenlerini |
| dative (yönelme) | evrenine | evrenlerine |
| locative (bulunma) | evreninde | evrenlerinde |
| ablative (çıkma) | evreninden | evrenlerinden |
| genitive (tamlayan) | evreninin | evrenlerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | evreni | evrenleri |
| definite accusative (belirtme) | evrenini | evrenlerini |
| dative (yönelme) | evrenine | evrenlerine |
| locative (bulunma) | evreninde | evrenlerinde |
| ablative (çıkma) | evreninden | evrenlerinden |
| genitive (tamlayan) | evreninin | evrenlerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | evrenimiz | evrenlerimiz |
| definite accusative (belirtme) | evrenimizi | evrenlerimizi |
| dative (yönelme) | evrenimize | evrenlerimize |
| locative (bulunma) | evrenimizde | evrenlerimizde |
| ablative (çıkma) | evrenimizden | evrenlerimizden |
| genitive (tamlayan) | evrenimizin | evrenlerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | evreniniz | evrenleriniz |
| definite accusative (belirtme) | evreninizi | evrenlerinizi |
| dative (yönelme) | evreninize | evrenlerinize |
| locative (bulunma) | evreninizde | evrenlerinizde |
| ablative (çıkma) | evreninizden | evrenlerinizden |
| genitive (tamlayan) | evreninizin | evrenlerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | evrenleri | evrenleri |
| definite accusative (belirtme) | evrenlerini | evrenlerini |
| dative (yönelme) | evrenlerine | evrenlerine |
| locative (bulunma) | evrenlerinde | evrenlerinde |
| ablative (çıkma) | evrenlerinden | evrenlerinden |
| genitive (tamlayan) | evrenlerinin | evrenlerinin |