Definify.com
Definition 2024
Haga
haga
haga
Icelandic
Verb
haga (weak verb, third-person singular past indicative hagaði, supine hagað)
Conjugation
haga — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að haga | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hagað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hagandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég haga | við högum | present (nútíð) |
ég hagi | við högum |
þú hagar | þið hagið | þú hagir | þið hagið | ||
hann, hún, það hagar | þeir, þær, þau haga | hann, hún, það hagi | þeir, þær, þau hagi | ||
past (þátíð) |
ég hagaði | við höguðum | past (þátíð) |
ég hagaði | við höguðum |
þú hagaðir | þið höguðuð | þú hagaðir | þið höguðuð | ||
hann, hún, það hagaði | þeir, þær, þau höguðu | hann, hún, það hagaði | þeir, þær, þau höguðu | ||
imperative (boðháttur) |
haga (þú) | hagið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hagaðu | hagiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
hagast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að hagast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hagast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hagandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég hagast | við högumst | present (nútíð) |
ég hagist | við högumst |
þú hagast | þið hagist | þú hagist | þið hagist | ||
hann, hún, það hagast | þeir, þær, þau hagast | hann, hún, það hagist | þeir, þær, þau hagist | ||
past (þátíð) |
ég hagaðist | við höguðumst | past (þátíð) |
ég hagaðist | við höguðumst |
þú hagaðist | þið höguðust | þú hagaðist | þið höguðust | ||
hann, hún, það hagaðist | þeir, þær, þau höguðust | hann, hún, það hagaðist | þeir, þær, þau höguðust | ||
imperative (boðháttur) |
hagast (þú) | hagist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hagastu | hagisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
Derived terms
- haga sér illa
- haga sér vel
See also
Synonyms
Spanish
Verb
haga