Definify.com

Definition 2024

nàčuti pf ‎(Cyrillic spelling на̀чути)

Conjugation of načuti

Infinitive: načuti		Present verbal adverb: —		Past verbal adverb: nàčūvši		Verbal noun: —
Number		Singular			Plural
Person		1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Verbal forms		ja	ti	on / ona / ono	mi	vi	oni / one / ona
Present		načujem	načuješ	načuje	načujemo	načujete	načuju
Future	Future I	načut ću² načuću	načut ćeš² načućeš	načut će² načuće	načut ćemo² načućemo	načut ćete² načućete	načut će² načuće
Future	Future II	budem načuo¹	budeš načuo¹	bude načuo¹	budemo načuli¹	budete načuli¹	budu načuli¹
Past	Perfect	načuo sam¹	načuo si¹	načuo je¹	načuli smo¹	načuli ste¹	načuli su¹
	Pluperfect	bio sam načuo¹	bio si načuo¹	bio je načuo¹	bili smo načuli¹	bili ste načuli¹	bili su načuli¹
	Aorist	načuh	naču	naču	načusmo	načuste	načuše
Conditional I		načuo bih¹	načuo bi¹	načuo bi¹	načuli bismo¹	načuli biste¹	načuli bi¹
Conditional II		bio bih načuo¹	bio bi načuo¹	bio bi načuo¹	bili bismo načuli¹	bili biste načuli¹	bili bi načuli¹
Imperative		—	načuj	—	načujmo	načujte	—
Active past participle		načuo m / načula f / načulo n			načuli m / načule f / načula n
¹ For the masculine; agent of feminine or neuter gender would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and the auxiliary verb, respectively. ² Standard Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic.