Definify.com
Definition 2024
orða
orða
Icelandic
Verb
orða (weak verb, third-person singular past indicative orðaði, supine orðað)
- (transitive, governs the accusative) to mention syn.
- (transitive, governs the accusative) to word, to phrase, to formulate syn.
Conjugation
orða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að orða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
orðað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
orðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég orða | við orðum | present (nútíð) |
ég orði | við orðum |
| þú orðar | þið orðið | þú orðir | þið orðið | ||
| hann, hún, það orðar | þeir, þær, þau orða | hann, hún, það orði | þeir, þær, þau orði | ||
| past (þátíð) |
ég orðaði | við orðuðum | past (þátíð) |
ég orðaði | við orðuðum |
| þú orðaðir | þið orðuðuð | þú orðaðir | þið orðuðuð | ||
| hann, hún, það orðaði | þeir, þær, þau orðuðu | hann, hún, það orðaði | þeir, þær, þau orðuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
orða (þú) | orðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| orðaðu | orðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
orðast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að orðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
orðast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
orðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég orðast | við orðumst | present (nútíð) |
ég orðist | við orðumst |
| þú orðast | þið orðist | þú orðist | þið orðist | ||
| hann, hún, það orðast | þeir, þær, þau orðast | hann, hún, það orðist | þeir, þær, þau orðist | ||
| past (þátíð) |
ég orðaðist | við orðuðumst | past (þátíð) |
ég orðaðist | við orðuðumst |
| þú orðaðist | þið orðuðust | þú orðaðist | þið orðuðust | ||
| hann, hún, það orðaðist | þeir, þær, þau orðuðust | hann, hún, það orðaðist | þeir, þær, þau orðuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
orðast (þú) | orðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| orðastu | orðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
orðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
orðaður | orðuð | orðað | orðaðir | orðaðar | orðuð | |
| accusative (þolfall) |
orðaðan | orðaða | orðað | orðaða | orðaðar | orðuð | |
| dative (þágufall) |
orðuðum | orðaðri | orðuðu | orðuðum | orðuðum | orðuðum | |
| genitive (eignarfall) |
orðaðs | orðaðrar | orðaðs | orðaðra | orðaðra | orðaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
orðaði | orðaða | orðaða | orðuðu | orðuðu | orðuðu | |
| accusative (þolfall) |
orðaða | orðuðu | orðaða | orðuðu | orðuðu | orðuðu | |
| dative (þágufall) |
orðaða | orðuðu | orðaða | orðuðu | orðuðu | orðuðu | |
| genitive (eignarfall) |
orðaða | orðuðu | orðaða | orðuðu | orðuðu | orðuðu | |
Derived terms
- orðaður (mentioned)
- orðaður við eitthvað, vera orðaður við eitthvað (to be mentioned in connection with something)
Synonyms
Etymology 2
Noun
orða f (genitive singular orðu, nominative plural orður)
- order (of merit, chivalry)
Declension
declension of orða
Etymology 3
Noun
orða
- indefinite genitive plural of orð