Definify.com
Definition 2024
rúma
rúma
Icelandic
Verb
rúma (weak verb, third-person singular past indicative rúmaði, supine rúmað)
Conjugation
rúma — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að rúma | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
rúmað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
rúmandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég rúma | við rúmum | present (nútíð) |
ég rúmi | við rúmum |
| þú rúmar | þið rúmið | þú rúmir | þið rúmið | ||
| hann, hún, það rúmar | þeir, þær, þau rúma | hann, hún, það rúmi | þeir, þær, þau rúmi | ||
| past (þátíð) |
ég rúmaði | við rúmuðum | past (þátíð) |
ég rúmaði | við rúmuðum |
| þú rúmaðir | þið rúmuðuð | þú rúmaðir | þið rúmuðuð | ||
| hann, hún, það rúmaði | þeir, þær, þau rúmuðu | hann, hún, það rúmaði | þeir, þær, þau rúmuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
rúma (þú) | rúmið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| rúmaðu | rúmiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
rúmast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að rúmast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
rúmast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
rúmandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég rúmast | við rúmumst | present (nútíð) |
ég rúmist | við rúmumst |
| þú rúmast | þið rúmist | þú rúmist | þið rúmist | ||
| hann, hún, það rúmast | þeir, þær, þau rúmast | hann, hún, það rúmist | þeir, þær, þau rúmist | ||
| past (þátíð) |
ég rúmaðist | við rúmuðumst | past (þátíð) |
ég rúmaðist | við rúmuðumst |
| þú rúmaðist | þið rúmuðust | þú rúmaðist | þið rúmuðust | ||
| hann, hún, það rúmaðist | þeir, þær, þau rúmuðust | hann, hún, það rúmaðist | þeir, þær, þau rúmuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
rúmast (þú) | rúmist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| rúmastu | rúmisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
rúmaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
rúmaður | rúmuð | rúmað | rúmaðir | rúmaðar | rúmuð | |
| accusative (þolfall) |
rúmaðan | rúmaða | rúmað | rúmaða | rúmaðar | rúmuð | |
| dative (þágufall) |
rúmuðum | rúmaðri | rúmuðu | rúmuðum | rúmuðum | rúmuðum | |
| genitive (eignarfall) |
rúmaðs | rúmaðrar | rúmaðs | rúmaðra | rúmaðra | rúmaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
rúmaði | rúmaða | rúmaða | rúmuðu | rúmuðu | rúmuðu | |
| accusative (þolfall) |
rúmaða | rúmuðu | rúmaða | rúmuðu | rúmuðu | rúmuðu | |
| dative (þágufall) |
rúmaða | rúmuðu | rúmaða | rúmuðu | rúmuðu | rúmuðu | |
| genitive (eignarfall) |
rúmaða | rúmuðu | rúmaða | rúmuðu | rúmuðu | rúmuðu | |