Definify.com
Definition 2024
skíta
skíta
See also: skita
Faroese
Verb
skíta (third person singular past indicative skeit, third person plural past indicative skitu, supine skitið)
- to ****
Conjugation
v-35 | ||||
infinitive | skíta | |||
---|---|---|---|---|
present participle | skítandi | |||
past participle a26 | skitin | |||
supine | skitið | |||
number | singular | plural | ||
person | first | second | third | all |
indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
present | skíti | skítur | skítur | skíta |
past | skeit | skeitst | skeit | skitu |
imperative | – | tú | – | tit |
present | — | skít! | — | skítið! |
Related terms
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.
Icelandic
Etymology
From Old Norse skíta, from Proto-Germanic *skītaną, from Proto-Indo-European *skeyd-, *sḱeyd- (“to cut off”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsciːta/
- Rhymes: -iːta
Verb
skíta (strong verb, third-person singular past indicative skeit, third-person plural past indicative skitu, supine skitið)
- (vulgar) to ****
Conjugation
skíta — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að skíta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
skitið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skítandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég skít | við skítum | present (nútíð) |
ég skíti | við skítum |
þú skítur | þið skítið | þú skítir | þið skítið | ||
hann, hún, það skítur | þeir, þær, þau skíta | hann, hún, það skíti | þeir, þær, þau skíti | ||
past (þátíð) |
ég skeit | við skitum | past (þátíð) |
ég skiti | við skitum |
þú skeist | þið skituð | þú skitir | þið skituð | ||
hann, hún, það skeit | þeir, þær, þau skitu | hann, hún, það skiti | þeir, þær, þau skitu | ||
imperative (boðháttur) |
skít (þú) | skítið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
skíttu | skítiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
skítast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að skítast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
skitist | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skítandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég skíst | við skítumst | present (nútíð) |
ég skítist | við skítumst |
þú skíst | þið skítist | þú skítist | þið skítist | ||
hann, hún, það skíst | þeir, þær, þau skítast | hann, hún, það skítist | þeir, þær, þau skítist | ||
past (þátíð) |
ég skeist | við skitumst | past (þátíð) |
ég skitist | við skitumst |
þú skeist | þið skitust | þú skitist | þið skitust | ||
hann, hún, það skeist | þeir, þær, þau skitust | hann, hún, það skitist | þeir, þær, þau skitust | ||
imperative (boðháttur) |
skíst (þú) | skítist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
skístu | skítisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
skitinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
skitinn | skitin | skitið | skitnir | skitnar | skitin | |
accusative (þolfall) |
skitinn | skitna | skitið | skitna | skitnar | skitin | |
dative (þágufall) |
skitnum | skitinni | skitnu | skitnum | skitnum | skitnum | |
genitive (eignarfall) |
skitins | skitinnar | skitins | skitinna | skitinna | skitinna | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
skitni | skitna | skitna | skitnu | skitnu | skitnu | |
accusative (þolfall) |
skitna | skitnu | skitna | skitnu | skitnu | skitnu | |
dative (þágufall) |
skitna | skitnu | skitna | skitnu | skitnu | skitnu | |
genitive (eignarfall) |
skitna | skitnu | skitna | skitnu | skitnu | skitnu |
Related terms
Anagrams
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *skītaną, from Proto-Indo-European *skeyd-, *sḱeyd- (“to cut off”). Compare Old Saxon skītan, Old English scītan, Old Frisian skīta, Old High German skīzan.
Verb
skíta
- to ****
Descendants
Related terms
- skítr
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.