Definify.com
Definition 2025
sortior
sortior
Latin
Verb
sortior (present infinitive sortīrī, perfect active sortītus sum); fourth conjugation, deponent
Inflection
| Conjugation of sortior (fourth conjugation, deponent) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | sortior | sortīris, sortīre | sortītur | sortīmur | sortīminī | sortiuntur | 
| imperfect | sortiēbar | sortiēbāris, sortiēbāre | sortiēbātur | sortiēbāmur | sortiēbāminī | sortiēbantur | |
| future | sortiar | sortiēris, sortiēre | sortiētur | sortiēmur | sortiēminī | sortientur | |
| perfect | sortītus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | sortītus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | sortītus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | sortiar | sortiāris, sortiāre | sortiātur | sortiāmur | sortiāminī | sortiantur | 
| imperfect | sortīrer | sortīrēris, sortīrēre | sortīrētur | sortīrēmur | sortīrēminī | sortīrentur | |
| perfect | sortītus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | sortītus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | sortīre | — | — | sortīminī | — | 
| future | — | sortītor | sortītor | — | — | sortiuntor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | sortīrī | sortītus esse | sortītūrus esse | — | — | — | |
| participles | sortiēns | sortītus | sortītūrus | — | — | sortiendus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
| sortīrī | sortiendī | sortiendō | sortiendum | sortītum | sortītū | ||
Related terms
Descendants
References
- sortior in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - sortior in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
 - Félix Gaffiot (1934), “sortior”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
 -  Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to draw lots for the provinces: provincias sortiri (Liv. 38. 35)
 
 - to draw lots for the provinces: provincias sortiri (Liv. 38. 35)