Definify.com
Webster 1913 Edition
Stola
‖
Sto′la
,Noun.
pl.
Stolae
(#)
. [L. See
Stole
a garment.] (Rom. Antiq.)
A long garment, descending to the ankles, worn by Roman women.
The
stola
was not allowed to be worn by courtesans, or by women who had been divorced from their husbands. Fairholt.
Definition 2024
stóla
stóla
Hungarian
Noun
stóla (plural stólák)
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | stóla | stólák |
| accusative | stólát | stólákat |
| dative | stólának | stóláknak |
| instrumental | stólával | stólákkal |
| causal-final | stóláért | stólákért |
| translative | stólává | stólákká |
| terminative | stóláig | stólákig |
| essive-formal | stólaként | stólákként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | stólában | stólákban |
| superessive | stólán | stólákon |
| adessive | stólánál | stóláknál |
| illative | stólába | stólákba |
| sublative | stólára | stólákra |
| allative | stólához | stólákhoz |
| elative | stólából | stólákból |
| delative | stóláról | stólákról |
| ablative | stólától | stóláktól |
| Possessive forms of stóla | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | stólám | stóláim |
| 2nd person sing. | stólád | stóláid |
| 3rd person sing. | stólája | stólái |
| 1st person plural | stólánk | stóláink |
| 2nd person plural | stólátok | stóláitok |
| 3rd person plural | stólájuk | stóláik |
Synonyms
- (scarf): vállkendő
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstouːla/
- Rhymes: -ouːla
Etymology 1
From Old Norse stóla, from Latin stola, from Ancient Greek στολή (stolḗ).
Noun
stóla f (genitive singular stólu, nominative plural stólur)
- stole (ecclesiastical garment)
Declension
declension of stóla
Etymology 2
Verb
stóla (weak verb, third-person singular past indicative stólaði, supine stólað)
Conjugation
stóla — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að stóla | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
stólað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
stólandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég stóla | við stólum | present (nútíð) |
ég stóli | við stólum |
| þú stólar | þið stólið | þú stólir | þið stólið | ||
| hann, hún, það stólar | þeir, þær, þau stóla | hann, hún, það stóli | þeir, þær, þau stóli | ||
| past (þátíð) |
ég stólaði | við stóluðum | past (þátíð) |
ég stólaði | við stóluðum |
| þú stólaðir | þið stóluðuð | þú stólaðir | þið stóluðuð | ||
| hann, hún, það stólaði | þeir, þær, þau stóluðu | hann, hún, það stólaði | þeir, þær, þau stóluðu | ||
| imperative (boðháttur) |
stóla (þú) | stólið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| stólaðu | stóliði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Etymology 3
Noun
stóla