Definify.com
Definition 2024
Tala
Tala
Icelandic
Proper noun
Tala f
- A female given name
Declension
f-w1 | singular | |
---|---|---|
indefinite | ||
nominative | Tala | |
accusative | Tölu | |
dative | Tölu | |
genitive | Tölu |
tala
tala
English
Noun
tala (plural talas)
Etymology 2
Sanskrit ताल (tālà)
Noun
tala
- (music) A rhythmic pattern in Indian music.
See also
Anagrams
Faroese
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtʰɛaːla/
- Rhymes: -ɛaːla
- Homophone: talað
Etymology 1
From Old Norse tala, from Proto-Germanic *talō (“calculation, number”), from Proto-Indo-European *del- (“to reckon, count”).
Noun
tala f (genitive singular talu, plural talur)
Declension
Declension of tala | ||||
---|---|---|---|---|
f1 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | tala | talan | talur | talurnar |
accusative | talu | taluna | talur | talurnar |
dative | talu | taluni | talum | talunum |
genitive | talu | talunnar | tala | talanna |
Etymology 2
From Old Norse tala, from Proto-Germanic *talōną.
Verb
tala (third person singular past indicative talaði, third person plural past indicative talað, supine talað)
- to speak
Conjugation
v-30 | ||||
infinitive | tala | |||
---|---|---|---|---|
present participle | talandi | |||
past participle a6 | talaður | |||
supine | talað | |||
number | singular | plural | ||
person | first | second | third | all |
indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
present | tali | talar | talar | tala |
past | talaði | talaði | talaði | talaðu |
imperative | – | tú | – | tit |
present | — | tala! | — | talið! |
Icelandic
Pronunciation
Etymology 1
From Old Norse tala, from Proto-Germanic *talō (“calculation, number”), from Proto-Indo-European *del- (“to reckon, count”). Cognate with Dutch taal (“language, speech”), English tale (“number”) (from Middle English, from Old English talu (“tale, series, calculation, list, statement, deposition, relation, communication, narrative, fable, story, accusation, action at law”)), German Zahl (“number, figure”), Danish tale (“speech”), Latin dolus (“guile, deceit, fraud”), Ancient Greek [Term?] (“wile, bait”), Old Armenian տող (toł, “row”). Related to tell, talk.
Noun
tala f (genitive singular tölu, nominative plural tölur)
- a short address, a speech
- button
- number
- Milljón er stór tala.
- A million is a big number.
- Milljón er stór tala.
- (grammar) number
Declension
Derived terms
|
|
Etymology 2
From Old Norse tala, from Proto-Germanic *talōną.
Verb
tala (third-person singular past indicative talaði)
- to talk
Conjugation
infinitive (nafnháttur) |
að tala | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
talað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
talandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég tala | við tölum | present (nútíð) |
ég tali | við tölum |
þú talar | þið talið | þú talir | þið talið | ||
hann, hún, það talar | þeir, þær, þau tala | hann, hún, það tali | þeir, þær, þau tali | ||
past (þátíð) |
ég talaði | við töluðum | past (þátíð) |
ég talaði | við töluðum |
þú talaðir | þið töluðuð | þú talaðir | þið töluðuð | ||
hann, hún, það talaði | þeir, þær, þau töluðu | hann, hún, það talaði | þeir, þær, þau töluðu | ||
imperative (boðháttur) |
tala (þú) | talið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
talaðu | taliði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að talast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
talast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
talandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég talast | við tölumst | present (nútíð) |
ég talist | við tölumst |
þú talast | þið talist | þú talist | þið talist | ||
hann, hún, það talast | þeir, þær, þau talast | hann, hún, það talist | þeir, þær, þau talist | ||
past (þátíð) |
ég talaðist | við töluðumst | past (þátíð) |
ég talaðist | við töluðumst |
þú talaðist | þið töluðust | þú talaðist | þið töluðust | ||
hann, hún, það talaðist | þeir, þær, þau töluðust | hann, hún, það talaðist | þeir, þær, þau töluðust | ||
imperative (boðháttur) |
talast (þú) | talist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
talastu | talisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
talaður | töluð | talað | talaðir | talaðar | töluð | |
accusative (þolfall) |
talaðan | talaða | talað | talaða | talaðar | töluð | |
dative (þágufall) |
töluðum | talaðri | töluðu | töluðum | töluðum | töluðum | |
genitive (eignarfall) |
talaðs | talaðrar | talaðs | talaðra | talaðra | talaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
talaði | talaða | talaða | töluðu | töluðu | töluðu | |
accusative (þolfall) |
talaða | töluðu | talaða | töluðu | töluðu | töluðu | |
dative (þágufall) |
talaða | töluðu | talaða | töluðu | töluðu | töluðu | |
genitive (eignarfall) |
talaða | töluðu | talaða | töluðu | töluðu | töluðu |
Derived terms
- eins og um var talað
- tala um
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): [ˈta̠.la̠]
Etymology 1
See talar (verb).
Noun
tala f (uncountable)
- (forestry) felling, cutting down
Verb
tala
- Informal second-person singular (tú) affirmative imperative form of talar.
- Formal second-person singular (usted) present indicative form of talar.
- Third-person singular (él, ella, also used with usted?) present indicative form of talar.
See also
- (noun): deforestación
- (verb): desmontar
Etymology 2
Noun
tala m (plural talas)
- (trees) tala (Celtis tala, a South American tree).
Swedish
Etymology
From Old Norse tala, from Proto-Germanic *talō (“calculation, number”), from Proto-Indo-European *del- (“to reckon, count”).
Pronunciation
- IPA(key): /tɑːla/
Verb
tala (present talar, preterite talade, supine talat, imperative tala)
Conjugation
Synonyms
See also
Related terms
- talande tystnad
- tala om
- tala ut
- tala emot (strida emot, motstridig), speak against, contradictory
Usage notes
Språka is quite rare and is used about close or intimate talk. Prata is the most common, and is mainly used of informal talking. Tala is a more formal word in its own right, and mainly used about formal speeches, lecturing etc., but also in some expressions. In imperative it is also an encouragement to speak up.
Welsh
Alternative forms
- (third-person singular present/future; second-person singular imperative): tâl
- (first-person singular present/future): talaf
Pronunciation
- (North Wales) IPA(key): /ˈtala/
- (South Wales) IPA(key): /ˈtɑːla/
Verb
tala
- second-person singular imperative of talu
- (literary) third-person singular present / future of talu
- (colloquial) first-person singular future of talu
Mutation
Welsh mutation | |||
---|---|---|---|
radical | soft | nasal | aspirate |
tala | dala | nhala | thala |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |