Definify.com
Definition 2024
Torun
Torun
Norwegian
Proper noun
Torun
- A female given name, a less common spelling of Torunn.
References
- Kristoffer Kruken - Ola Stemshaug: Norsk personnamnleksikon, Det Norske Samlaget, Oslo 1995, ISBN 82-521-4483-7
- Statistisk sentralbyrå, Namnestatistikk: 666 females with the given name Torun (compared to 4 553 named Torunn) living in Norway on January 1st 2011. Accessed on 18 October, 2011.
torun
torun
Turkish
Etymology
According to Budagov, Pedersen, Ačaṙyan and Eren, borrowed from Armenian; compare Old Armenian թոռն (tʿoṙn, “grandchild”). See also dialectal tor (“young”), also from Armenian. But according to Starostin/Dubo/Mudrak, possibly borrowed from the Iranian cognates of Armenian թոռն (tʿoṙn), for which see Proto-Indo-European *ter-. Another possibility (Starostin/Dubo/Mudrak) also includes a native Turkic origin via West Old Turkic tor ("young, young animal"), from Proto-Turkic *tōr-um (“a kind of young animal”), possibly from Proto-Altaic *t`ṓrV (“young animal”) which is sometimes confused with Proto-Indo-European *ter-,*tor- (“tender; young”).
Pronunciation
- IPA(key): [tɔɾʊn]
- Hyphenation: to‧run
Noun
torun (definite accusative torunu, plural torunlar)
- grandchild; grandson, granddaughter
- (figuratively) a person that follows the same descent with another
- (figuratively) a person that follows, likes or sympathizes someone.
- (slang) an inexperienced soldier
Declension
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | torunum | torunlarım |
definite accusative (belirtme) | torunumu | torunlarımı |
dative (yönelme) | torunuma | torunlarıma |
locative (bulunma) | torunumda | torunlarımda |
ablative (çıkma) | torunumdan | torunlarımdan |
genitive (tamlayan) | torunumun | torunlarımın |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | torunun | torunların |
definite accusative (belirtme) | torununu | torunlarını |
dative (yönelme) | torununa | torunlarına |
locative (bulunma) | torununda | torunlarında |
ablative (çıkma) | torunundan | torunlarından |
genitive (tamlayan) | torununun | torunlarının |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | torunu | torunları |
definite accusative (belirtme) | torununu | torunlarını |
dative (yönelme) | torununa | torunlarına |
locative (bulunma) | torununda | torunlarında |
ablative (çıkma) | torunundan | torunlarından |
genitive (tamlayan) | torununun | torunlarının |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | torunumuz | torunlarımız |
definite accusative (belirtme) | torunumuzu | torunlarımızı |
dative (yönelme) | torunumuza | torunlarımıza |
locative (bulunma) | torunumuzda | torunlarımızda |
ablative (çıkma) | torunumuzdan | torunlarımızdan |
genitive (tamlayan) | torunumuzun | torunlarımızın |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | torununuz | torunlarınız |
definite accusative (belirtme) | torununuzu | torunlarınızı |
dative (yönelme) | torununuza | torunlarınıza |
locative (bulunma) | torununuzda | torunlarınızda |
ablative (çıkma) | torununuzdan | torunlarınızdan |
genitive (tamlayan) | torununuzun | torunlarınızın |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | torunları | torunları |
definite accusative (belirtme) | torunlarını | torunlarını |
dative (yönelme) | torunlarına | torunlarına |
locative (bulunma) | torunlarında | torunlarında |
ablative (çıkma) | torunlarından | torunlarından |
genitive (tamlayan) | torunlarının | torunlarının |
simple present | singular | plural |
---|---|---|
ben (I am) | torunum | torunlarım* |
sen (you are) | torunsun | torunlarsın* |
o (he/she/it is) | torun / torundur | torunlar* / torunlardır* |
biz (we are) | torunuz | torunlarız |
siz (you are) | torunsunuz | torunlarsınız |
onlar (they are) | torunlar | torunlardır |
simple past | singular | plural |
ben (I was) | torundum | torunlardım* |
sen (you were) | torundun | torunlardın* |
o (he/she/it was) | torundu | torunlardı* |
biz (we were) | torunduk | torunlardık |
siz (you were) | torundunuz | torunlardınız |
onlar (they were) | torundular | torunlardı |
indirect / unwitnessed past | singular | plural |
ben (I was) | torunmuşum | torunlarmışım* |
sen (you were) | torunmuşsun | torunlarmışsın* |
o (he/she/it was) | torunmuş | torunlarmış* |
biz (we were) | torunmuşuz | torunlarmışız |
siz (you were) | torunmuşsunuz | torunlarmışsınız |
onlar (they were) | torunmuşlar | torunlarmış |
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. |
Descendants
- torun torba sahibi olmak / torun tosun sahibi olmak
- dedesi koruk yer, torununun dişi kamaşır / dede koruk yer, torununun dişi kamaşır
References
- Nişanyan, Sevan (2002–), “torun”, in Nişanyan Sözlük
- Nişanyan, Sevan (2002–), “torlak”, in Nişanyan Sözlük
- Ačaṙean, Hračʿeay (1973), “թոռն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), volume II, 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935, pages 198–199
- Pedersen (Pedersən), Holger (1907) Hayerēn ew dracʿi lezunerə [Armenian and the Neighbouring Languages] (in Armenian), translated into Armenian by H. Tʿovmas Ketikean, Vienna: Mxitʿarēan Tparan, page 200
- Budagov, Lazarʹ (1869) Sravnitelʹnyj slovarʹ turecko-tatarskix narěčij [Comparative Dictionary of Turko-Tatar Dialects] (in Russian), volume I, Saint Petersburg: Imperial Academy of Sciences, page 747a
- Eren, Hasan (1999), “torun”, in Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü [Etymological Dictionary of the Turkish Language] (in Turkish), 2nd edition, Ankara: Bizim Büro Basım Evi, page 415a
- Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*t`ṓrV”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill