Definify.com
Definition 2024
wieść
wieść
Polish
Verb
wieść impf (perfective przywieść)
Conjugation
Conjugation of wieść impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | wieść | |||||
| present tense | 1st | wiodę | wiedziemy | |||
| 2nd | wiedziesz | wiedziecie | ||||
| 3rd | wiedzie | wiodą | ||||
| past tense | 1st | wiódłem | wiodłam | wiedliśmy | wiodłyśmy | |
| 2nd | wiódłeś | wiodłaś | wiedliście | wiodłyście | ||
| 3rd | wiódł | wiodła | wiodło | wiedli | wiodły | |
| future tense | 1st | będę wiódł1 | będę wiodła1 | będziemy wiedli1 | będziemy wiodły1 | |
| 2nd | będziesz wiódł1 | będziesz wiodła1 | będziecie wiedli1 | będziecie wiodły1 | ||
| 3rd | będzie wiódł1 | będzie wiodła1 | będzie wiodło1 | będą wiedli1 | będą wiodły1 | |
| conditional | 1st | wiódłbym | wiodłabym | wiedlibyśmy | wiodłybyśmy | |
| 2nd | wiódłbyś | wiodłabyś | wiedlibyście | wiodłybyście | ||
| 3rd | wiódłby | wiodłaby | wiodłoby | wiedliby | wiodłyby | |
| imperative | 1st | — | wiedźmy | |||
| 2nd | wiedź | wiedźcie | ||||
| 3rd | niech wiedzie | niech wiodą | ||||
| active adjectival participle | wiodący | wiodąca | wiodące | wiodący | wiodące | |
| passive adjectival participle | wiedziony | wiedziona | wiedzione | wiedzeni | wiedzione | |
| contemporary adverbial participle | wiodąc | |||||
| impersonal past | wiedziono | |||||
| verbal noun | wiedzenie | |||||
| 1or: będę wieść, będziesz wieść etc. | ||||||
Derived terms
verbs derived from wieść
|
- (nouns) dowód m, dowódca m, obwód m, powód m, przewodnik m, przewód m, rozwodnik m, rozwód m, uwodziciel m, wywód m, zawód m, zwód m
- (adjectives) dowodowy, przewodni, rozwodowy, zawodny, zwodniczy
Related terms
Synonyms
Usage notes
Wieść is in the class of Polish concrete verbs. Its counterpart, wodzić is an abstract verb.
Etymology 2
From Proto-Slavic *věstь.
Noun
wieść f
Declension
declension of wieść