Definify.com

Definition 2024

βάλλω

Ancient Greek

Verb

βᾰ́λλω • ‎(bállō)

(transitive) I throw, cast, hurl
(transitive) I let fall
(transitive) I strike, touch
(transitive) I put, place
(intransitive) I fall, tumble

Inflection

Present: βᾰ́λλω, βᾰ́λλομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βᾰ́λλω	βᾰ́λλεις	βᾰ́λλει	βᾰ́λλετον	βᾰ́λλετον	βᾰ́λλομεν	βᾰ́λλετε	βᾰ́λλουσῐ(ν)
	subjunctive	βᾰ́λλω	βᾰ́λλῃς	βᾰ́λλῃ	βᾰ́λλητον	βᾰ́λλητον	βᾰ́λλωμεν	βᾰ́λλητε	βᾰ́λλωσῐ(ν)
	optative	βᾰ́λλοιμῐ	βᾰ́λλοις	βᾰ́λλοι	βᾰ́λλοιτον	βᾰλλοίτην	βᾰ́λλοιμεν	βᾰ́λλοιτε	βᾰ́λλοιεν
	imperative		βᾰ́λλε	βᾰλλέτω	βᾰ́λλετον	βᾰλλέτων		βᾰ́λλετε	βᾰλλόντων
middle/ passive	indicative	βᾰ́λλομαι	βᾰ́λλῃ, βᾰ́λλει	βᾰ́λλεται	βᾰ́λλεσθον	βᾰ́λλεσθον	βᾰλλόμεθᾰ	βᾰ́λλεσθε	βᾰ́λλονται
	subjunctive	βᾰ́λλωμαι	βᾰ́λλῃ	βᾰ́λληται	βᾰ́λλησθον	βᾰ́λλησθον	βᾰλλώμεθᾰ	βᾰ́λλησθε	βᾰ́λλωνται
	optative	βᾰλλοίμην	βᾰ́λλοιο	βᾰ́λλοιτο	βᾰ́λλοισθον	βᾰλλοίσθην	βᾰλλοίμεθᾰ	βᾰ́λλοισθε	βᾰ́λλοιντο
	imperative		βᾰ́λλου	βᾰλλέσθω	βᾰ́λλεσθον	βᾰλλέσθων		βᾰ́λλεσθε	βᾰλλέσθων
		active				middle/passive
infinitive		βᾰ́λλειν				βᾰ́λλεσθαι
participle	m	βᾰ́λλων				βᾰλλόμενος
	f	βᾰ́λλουσᾰ				βᾰλλομένη
	n	βᾰ́λλον				βᾰλλόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔβᾰλλον, ἐβᾰλλόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔβᾰλλον	ἔβᾰλλες	ἔβᾰλλε(ν)	ἐβᾰ́λλετον	ἐβᾰλλέτην	ἐβᾰ́λλομεν	ἐβᾰ́λλετε	ἔβᾰλλον
middle/ passive	indicative	ἐβᾰλλόμην	ἐβᾰ́λλου	ἐβᾰ́λλετο	ἐβᾰ́λλεσθον	ἐβᾰλλέσθην	ἐβᾰλλόμεθᾰ	ἐβᾰ́λλεσθε	ἐβᾰ́λλοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: βᾰλέω, βᾰλέομαι, βᾰλήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βᾰλέω	βᾰλέεις	βᾰλέει	βᾰλέετον	βᾰλέετον	βᾰλέομεν	βᾰλέετε	βᾰλέουσῐ(ν)
active	optative	βᾰλέοιμῐ	βᾰλέοις	βᾰλέοι	βᾰλέοιτον	βᾰλεοίτην	βᾰλέοιμεν	βᾰλέοιτε	βᾰλέοιεν
middle	indicative	βᾰλέομαι	βᾰλέῃ, βᾰλέει	βᾰλέεται	βᾰλέεσθον	βᾰλέεσθον	βᾰλεόμεθᾰ	βᾰλέεσθε	βᾰλέονται
middle	optative	βᾰλεοίμην	βᾰλέοιο	βᾰλέοιτο	βᾰλέοισθον	βᾰλεοίσθην	βᾰλεοίμεθᾰ	βᾰλέοισθε	βᾰλέοιντο
passive	indicative	βᾰλήσομαι	βᾰλήσῃ	βᾰλήσεται	βᾰλήσεσθον	βᾰλήσεσθον	βᾰλησόμεθᾰ	βᾰλήσεσθε	βᾰλήσονται
passive	optative	βᾰλησοίμην	βᾰλήσοιο	βᾰλήσοιτο	βᾰλήσοισθον	βᾰλησοίσθην	βᾰλησοίμεθᾰ	βᾰλήσοισθε	βᾰλήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		βᾰλέειν			βᾰλέεσθαι		βᾰλήσεσθαι
participle	m	βᾰλέων			βᾰλεόμενος		βᾰλησόμενος
	f	βᾰλέουσᾰ			βᾰλεομένη		βᾰλησομένη
	n	βᾰλέον			βᾰλεόμενον		βᾰλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: βᾰλῶ, βᾰλοῦμαι, βᾰλήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βᾰλῶ	βᾰλεῖς	βᾰλεῖ	βᾰλεῖτον	βᾰλεῖτον	βᾰλοῦμεν	βᾰλεῖτε	βᾰλοῦσῐ(ν)
active	optative	βᾰλοίην, βᾰλοῖμῐ	βᾰλοίης, βᾰλοῖς	βᾰλοίη, βᾰλοῖ	βᾰλοῖτον, βᾰλοίητον	βᾰλοίτην, βᾰλοιήτην	βᾰλοῖμεν, βᾰλοίημεν	βᾰλοῖτε, βᾰλοίητε	βᾰλοῖεν, βᾰλοίησᾰν
middle	indicative	βᾰλοῦμαι	βᾰλῇ	βᾰλεῖται	βᾰλεῖσθον	βᾰλεῖσθον	βᾰλούμεθᾰ	βᾰλεῖσθε	βᾰλοῦνται
middle	optative	βᾰλοίμην	βᾰλοῖο	βᾰλοῖτο	βᾰλοῖσθον	βᾰλοίσθην	βᾰλοίμεθᾰ	βᾰλοῖσθε	βᾰλοῖντο
passive	indicative	βᾰλήσομαι	βᾰλήσῃ	βᾰλήσεται	βᾰλήσεσθον	βᾰλήσεσθον	βᾰλησόμεθᾰ	βᾰλήσεσθε	βᾰλήσονται
passive	optative	βᾰλησοίμην	βᾰλήσοιο	βᾰλήσοιτο	βᾰλήσοισθον	βᾰλησοίσθην	βᾰλησοίμεθᾰ	βᾰλήσοισθε	βᾰλήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		βᾰλεῖν			βᾰλεῖσθαι		βᾰλήσεσθαι
participle	m	βᾰλῶν			βᾰλούμενος		βᾰλησόμενος
	f	βᾰλοῦσᾰ			βᾰλουμένη		βᾰλησομένη
	n	βᾰλοῦν			βᾰλούμενον		βᾰλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: βᾰλλήσω (Attic, rare)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βᾰλλήσω	βᾰλλήσεις	βᾰλλήσει	βᾰλλήσετον	βᾰλλήσετον	βᾰλλήσομεν	βᾰλλήσετε	βᾰλλήσουσῐ(ν)
active	optative	βᾰλλήσοιμῐ	βᾰλλήσοις	βᾰλλήσοι	βᾰλλήσοιτον	βᾰλλησοίτην	βᾰλλήσοιμεν	βᾰλλήσοιτε	βᾰλλήσοιεν
		active
infinitive		βᾰλλήσειν
participle	m	βᾰλλήσων
	f	βᾰλλήσουσᾰ
	n	βᾰλλῆσον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔβᾰλον, ἐβᾰλόμην, ἐβλήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔβᾰλον	ἔβᾰλες	ἔβᾰλε(ν)	ἐβᾰ́λετον	ἐβᾰλέτην	ἐβᾰ́λομεν	ἐβᾰ́λετε	ἔβᾰλον
	subjunctive	βᾰ́λω	βᾰ́λῃς	βᾰ́λῃ	βᾰ́λητον	βᾰ́λητον	βᾰ́λωμεν	βᾰ́λητε	βᾰ́λωσῐ(ν)
	optative	βᾰ́λοιμῐ	βᾰ́λοις	βᾰ́λοι	βᾰ́λοιτον	βᾰλοίτην	βᾰ́λοιμεν	βᾰ́λοιτε	βᾰ́λοιεν
	imperative		βᾰ́λε	βᾰλέτω	βᾰ́λετον	βᾰλέτων		βᾰ́λετε	βᾰλόντων
middle	indicative	ἐβᾰλόμην	ἐβᾰ́λου	ἐβᾰ́λετο	ἐβᾰ́λεσθον	ἐβᾰλέσθην	ἐβᾰλόμεθᾰ	ἐβᾰ́λεσθε	ἐβᾰ́λοντο
	subjunctive	βᾰ́λωμαι	βᾰ́λῃ	βᾰ́ληται	βᾰ́λησθον	βᾰ́λησθον	βᾰλώμεθᾰ	βᾰ́λησθε	βᾰ́λωνται
	optative	βᾰλοίμην	βᾰ́λοιο	βᾰ́λοιτο	βᾰ́λοισθον	βᾰλοίσθην	βᾰλοίμεθᾰ	βᾰ́λοισθε	βᾰ́λοιντο
	imperative		βᾰλοῦ	βᾰλέσθω	βᾰ́λεσθον	βᾰλέσθων		βᾰ́λεσθε	βᾰλέσθων
passive	indicative	ἐβλήθην	ἐβλήθης	ἐβλήθη	ἐβλήθητον	ἐβληθήτην	ἐβλήθημεν	ἐβλήθητε	ἐβλήθησᾰν
	subjunctive	βληθῶ	βληθῇς	βληθῇ	βληθῆτον	βληθῆτον	βληθῶμεν	βληθῆτε	βληθῶσῐ(ν)
	optative	βληθείην	βληθείης	βληθείη	βληθεῖτον, βληθείητον	βληθείτην, βληθειήτην	βληθεῖμεν, βληθείημεν	βληθεῖτε, βληθείητε	βληθεῖεν, βληθείησᾰν
	imperative		βλήθητῐ	βληθήτω	βλήθητον	βληθήτων		βλήθητε	βληθέντων
		active			middle		passive
infinitive		βᾰλεῖν			βᾰλέσθαι		βληθῆναι
participle	m	βᾰλών			βᾰλόμενος		βληθείς
	f	βᾰλοῦσᾰ			βᾰλομένη		βληθεῖσᾰ
	n	βᾰλόν			βᾰλόμενον		βληθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔβᾰλᾰ, ἐβᾰλᾰ́μην (Koine)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔβᾰλᾰ	ἔβᾰλᾰς	ἔβᾰλε(ν)	ἐβᾰ́λᾰτον	ἐβᾰλᾰ́την	ἐβᾰ́λᾰμεν	ἐβᾰ́λᾰτε	ἔβᾰλᾰν
	subjunctive	βᾰ́λω	βᾰ́λῃς	βᾰ́λῃ	βᾰ́λητον	βᾰ́λητον	βᾰ́λωμεν	βᾰ́λητε	βᾰ́λωσῐ(ν)
	optative	βᾰ́λαιμῐ	βᾰ́λειᾰς, βᾰ́λαις	βᾰ́λειε(ν), βᾰ́λαι	βᾰλεῖτον	βᾰλείτην	βᾰλεῖμεν	βᾰλεῖτε	βᾰλεῖεν
	imperative		βᾰ́λον	βᾰλᾰ́τω	βᾰ́λᾰτον	βᾰλᾰ́των		βᾰ́λᾰτε	βᾰλᾰ́ντων
middle	indicative	ἐβᾰλᾰ́μην	ἐβᾰ́λω	ἐβᾰ́λᾰτο	ἐβᾰ́λᾰσθον	ἐβᾰλᾰ́σθην	ἐβᾰλᾰ́μεθᾰ	ἐβᾰ́λᾰσθε	ἐβᾰ́λᾰντο
	subjunctive	βᾰ́λωμαι	βᾰ́ληαι	βᾰ́ληται	βᾰ́λησθον	βᾰ́λησθον	βᾰλώμεθᾰ	βᾰ́λησθε	βᾰ́λωνται
	optative	βᾰλαίμην	βᾰ́λαιο	βᾰ́λαιτο	βᾰ́λαισθον	βᾰλαίσθην	βᾰλαίμεθᾰ	βᾰ́λαισθε	βᾰ́λαιντο
	imperative		βᾰ́λαι	βᾰλᾰ́σθω	βᾰ́λᾰσθον	βᾰλᾰ́σθων		βᾰ́λᾰσθε	βᾰλᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		βᾰ́λαι			βᾰ́λᾰσθαι
participle	m	βᾰ́λᾱς			βᾰλᾰ́μενος
	f	βᾰ́λᾱσᾰ			βᾰλᾰμένη
	n	βᾰ́λᾰν			βᾰλᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: βέβληκᾰ, βέβλημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βέβληκᾰ	βέβληκᾰς	βέβληκε(ν)	βεβλήκᾰτον	βεβλήκᾰτον	βεβλήκᾰμεν	βεβλήκᾰτε	βεβλήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	βεβλήκω	βεβλήκῃς	βεβλήκῃ	βεβλήκητον	βεβλήκητον	βεβλήκωμεν	βεβλήκητε	βεβλήκωσῐ(ν)
	optative	βεβλήκοιμῐ, βεβληκοίην	βεβλήκοις, βεβληκοίης	βεβλήκοι, βεβληκοίη	βεβλήκοιτον	βεβληκοίτην	βεβλήκοιμεν	βεβλήκοιτε	βεβλήκοιεν
	imperative		βέβληκε	βεβληκέτω	βεβλήκετον	βεβληκέτων		βεβλήκετε	βεβληκόντων
middle/ passive	indicative	βέβλημαι	βέβλησαι	βέβληται	βέβλησθον	βέβλησθον	βεβλήμεθᾰ	βέβλησθε	βέβληνται
	subjunctive	βεβλημένος ὦ	βεβλημένος ᾖς	βεβλημένος ᾖ	βεβλημένω ἦτον	βεβλημένω ἦτον	βεβλημένοι ὦμεν	βεβλημένοι ἦτε	βεβλημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	βεβλημένος εἴην	βεβλημένος εἴης	βεβλημένος εἴη	βεβλημένοι εἴητον/εἶτον	βεβλημένω εἰήτην/εἴτην	βεβλημένοι εἴημεν/εἶμεν	βεβλημένοι εἴητε/εἶτε	βεβλημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		βέβλησο	βεβλήσθω	βέβλησθον	βεβλήσθων		βέβλησθε	βεβλήσθων
		active				middle/passive
infinitive		βεβληκέναι				βέβλησθαι
participle	m	βεβληκώς				βεβλημένος
	f	βεβληκυῖᾰ				βεβλημένη
	n	βεβληκός				βεβλημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐβεβλήκειν, ἐβέβλημην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐβεβλήκειν, ἐβεβλήκη	ἐβεβλήκεις, ἐβεβλήκης	ἐβεβλήκει(ν)	ἐβεβλήκετον	ἐβεβληκέτην	ἐβεβλήκεμεν	ἐβεβλήκετε	ἐβεβλήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐβέβλημην	ἐβέβλησο	ἐβέβλητο	ἐβέβλησθον	ἐβέβλησθην	ἐβέβλημεθᾰ	ἐβέβλησθε	ἐβέβληντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

(throw): ῥῑ́πτω ‎(rhī́ptō)
(fall): πίπτω ‎(píptō)

Derived terms

Terms derived from βάλλω ‎(bállō)

βαλλιστικός ‎(ballistikós)
βαλλίστρα ‎(ballístra)
βελόνη ‎(belónē)
βέλος ‎(bélos)

βλῆμα ‎(blêma)
βλητική ‎(blētikḗ)
βόλος ‎(bólos)
ὀβελίσκος ‎(obelískos)

ὀβελός ‎(obelós)
ὀβολός ‎(obolós)
συμβάλλω ‎(sumbállō)

Descendants

Greek: βάλλω ‎(vállo, “to attack, to shoot”)
Late Latin: ballō

References

βάλλω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
βάλλω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
βάλλω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
«βάλλω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
«βάλλω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
βάλλω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
“G906”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
«βάλλω» in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th-12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
Sihler, Andrew L. (1995) New Comparative Grammar of Greek and Latin, Oxford, New York: Oxford University Press
J.B. Hofmann, Ετυμολογικόν Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής (Etymologisches Wörterbuch des Griechischen)

Greek

Etymology

From Ancient Greek βάλλω

Verb

βάλλω • ‎(vállo) ‎(simple past έβαλα, passive form βάλλομαι)

attack
fire, shoot
(figuratively) accuse, reprove, criticise

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Related terms

αποβάλλω ‎(apovállo, “to reject, to vomit, to miscarry”)

Etymology

From Proto-Indo-European *gʷl̥-ne-h₁-, nasal-infix from *gʷelh₁- ‎(“to hit by throwing”). Cognates are uncertain, but compare Sanskrit उद्गूर्ण ‎(ud-gūrṇa) and Old Irish at·baill ‎(“dies”).

Pronunciation

5th BC Attic: IPA: /bál.lɔː/
1st BC Egyptian: IPA: /ˈbal.lo/
4th AD Koine: IPA: /ˈβal.lo/
10th AD Byzantine: IPA: /ˈval.lo/
15th AD Constantinopolitan: IPA: /ˈva.lo/

Definify.com

Definition 2024

βάλλω

βάλλω

Ancient Greek

Verb

Inflection

Synonyms

Derived terms

Descendants

References

Greek

Etymology

Verb

Conjugation

Related terms

Etymology

Pronunciation

Similar Results