Definify.com
Definition 2025
нарушиться
нарушиться
Russian
Verb
нару́шиться • (narúšitʹsja) pf (imperfective наруша́ться)
Conjugation
Conjugation of нару́шиться (class 4a perfective reflexive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | нару́шиться narúšitʹsja |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | нару́шившийся narúšivšijsja |
| passive | — | — |
| adverbial | — | нару́шившись narúšivšisʹ |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | нару́шусь narúšusʹ |
| 2nd singular (ты) | — | нару́шишься narúšišʹsja |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | нару́шится narúšitsja |
| 1st plural (мы) | — | нару́шимся narúšimsja |
| 2nd plural (вы) | — | нару́шитесь narúšitesʹ |
| 3rd plural (они́) | — | нару́шатся narúšatsja |
| imperative | singular | plural |
| нару́шься narúšʹsja |
нару́шьтесь narúšʹtesʹ |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | нару́шился narúšilsja |
нару́шились narúšilisʹ |
| feminine (я/ты/она́) | нару́шилась narúšilasʹ |
|
| neuter (оно́) | нару́шилось narúšilosʹ |
|
Related terms
- наруша́ть impf (narušátʹ), нару́шить pf (narúšitʹ)
- наруше́ние (narušénije)
- наруши́тель (narušítelʹ)