Definify.com
Definition 2024
պարտեմ
պարտեմ
See also: պարտիմ
Old Armenian
Verb
պարտեմ • (partem) (aorist indicative պարտեցի)
- (transitive) to worst, to overcome, to vanquish, to conquer, to subjugate, to subdue
- պարտել զչարչարանս ― partel zčʿarčʿarans ― to suffer with fortitude, to bear up against pain or torments
- (in the mediopassive, intransitive) to be conquered, to have the worst of it
- յապշութիւն պարտել ― yapšutʿiwn partel ― to be confounded, astounded, astonished, surprised
- պարտեցաւ պատերազմն ― partecʿaw paterazmn ― a part was subdued
Conjugation
active
| infinitive | պարտել (partel) | participle | պարտեցեալ, պարտեալ (partecʿeal, parteal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | պարտեց- (partecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | պարտեմ (partem) | պարտես (partes) | պարտէ (partē) | պարտեմք (partemkʿ) | պարտէք (partēkʿ) | պարտեն (parten) | |
| imperfect | պարտէի, պարտեի* (partēi, partei*) | պարտէիր, պարտեիր* (partēir, parteir*) | պարտէր (partēr) | պարտէաք, պարտեաք* (partēakʿ, parteakʿ*) | պարտէիք, պարտեիք* (partēikʿ, parteikʿ*) | պարտէին, պարտեին* (partēin, partein*) | |
| aorist | պարտեցի (partecʿi) | պարտեցեր (partecʿer) | պարտեաց (parteacʿ) | պարտեցաք (partecʿakʿ) | պարտեցէք, պարտեցիք (partecʿēkʿ, partecʿikʿ) | պարտեցին (partecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | պարտիցեմ (particʿem) | պարտիցես (particʿes) | պարտիցէ (particʿē) | պարտիցեմք (particʿemkʿ) | պարտիցէք (particʿēkʿ) | պարտիցեն (particʿen) | |
| aorist | պարտեցից (partecʿicʿ) | պարտեսցես (partescʿes) | պարտեսցէ (partescʿē) | պարտեսցուք (partescʿukʿ) | պարտեսջիք (partesǰikʿ) | պարտեսցեն (partescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | պարտեա՛ (parteá) | — | — | պարտեցէ՛ք (partecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | պարտեսջի՛ր (partesǰír) | — | — | պարտեսջի՛ք (partesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ պարտեր (mí parter) | — | — | մի՛ պարտէք (mí partēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | պարտել, պարտիլ* (partel, partil*) | participle | պարտեցեալ, պարտեալ (partecʿeal, parteal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | պարտեց- (partecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | պարտիմ (partim) | պարտիս (partis) | պարտի (parti) | պարտիմք (partimkʿ) | պարտիք (partikʿ) | պարտին (partin) | |
| imperfect | պարտէի (partēi) | պարտէիր (partēir) | պարտէր, պարտիւր (partēr, partiwr) | պարտէաք (partēakʿ) | պարտէիք (partēikʿ) | պարտէին (partēin) | |
| aorist | պարտեցայ (partecʿay) | պարտեցար (partecʿar) | պարտեցաւ (partecʿaw) | պարտեցաք (partecʿakʿ) | պարտեցայք (partecʿaykʿ) | պարտեցան (partecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | պարտիցիմ (particʿim) | պարտիցիս (particʿis) | պարտիցի (particʿi) | պարտիցիմք (particʿimkʿ) | պարտիցիք (particʿikʿ) | պարտիցին (particʿin) | |
| aorist | պարտեցայց (partecʿaycʿ) | պարտեսցիս (partescʿis) | պարտեսցի (partescʿi) | պարտեսցուք (partescʿukʿ) | պարտեսջիք (partesǰikʿ) | պարտեսցին (partescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | պարտեա՛ց (parteácʿ) | — | — | պարտեցարո՛ւք (partecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | պարտեսջի՛ր (partesǰír) | — | — | պարտեսջի՛ք (partesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ պարտիր (mí partir) | — | — | մի՛ պարտիք (mí partikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: պարտվել (partvel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “պարտեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy