Thai

Noun

ท้าว • ‎(táao)

1. chief; lord; master.
   • ศรีปราชญ์, อนิรุทธ์คำฉันท์:

     จึงวาดนแน่งโฉม อนิรุทธราชา นางเอาขดานมา บันทับทรวงก็ไห้โหย อ้านี้แหละรูปท้าว อันมาชมมาชายโชย จำนองกระอืดโอย ทุกขทรวงรลวงกาม ผิพี่เอ็นดูน้อง อัญเชิญช่วยมาดับความ ร้อนเร่าคือเพลิงลาม ลันลุงแดกำเดาดวง‎

     jʉng wâat ná-nɛ̂ng chǒom · à-ní-rút-tá raa-chaa · naang ao kà-daan maa · ban-táp suuang gɔ̂ɔ hâi hǒoi · âa níi lɛ̀ rûup táao · an maa chom maa chaai chooi · jam-nɔɔng grà-ʉ̀ʉt ooi · túk-kà suuang rá-luuang gaam · pì pîi en-duu nɔ́ɔng · an-chəən chûuai maa dàp kwaam · rɔ́ɔn râo kʉʉ pləəng laam · lan-lung dɛɛ gam-dao duuang

     So the maid drew the picture of Anirudha the fair prince [onto a slate]. Having seen the image, the princess took the slate up and pressed it with her chest, saying with tears: "Ah! This, indeed, is the picture of the lord who came to caress me!" The princess shed tears of passion as the fancy writhed her heart harshly. "Sister, if you do have compassion for me, please come and quell this unholy matter of mine. Scorching is this fire that is burning my heart and consuming my mind!", said she.

2. monarch; royal person.
   • ยวนพ่าย:

     ร้อยท้าวรวมรีบเข้า มาทูล ท่านนา ถวายประทุมทองเป็น ปิ่นเกล้า‎

     rɔ́ɔi táao ruuam ríip kâo · maa tuun · tân naa · tà-wǎai bprà-tum tɔɔng bpen · bpìn-glâao

     Hundred kings soon come together and have an audience with him, presenting him with golden lotuses and honouring him as their overlord.

     ท้าวนี้ใจทรูกแท้ ทูรชน ชื่นแฮ น้านั่นทงงเราฤๅ อยู่ได้‎

     táao níi jai sûuk tɛ́ɛ · tuu-rá-chon · chʉ̂ʉn hɛɛ · náa-nân táng rao rʉʉ · yùu dâai

     This king is truly stupid and wicked. How can we all bear with him any longer?

3. (historical) a rank of female officers in the royal harem.
4. (historical) an exalted title given to Northeastern Thai male royal or noble persons.

Adverb

ท้าว • ‎(táao)

1. shiveringly; tremblingly.