Definify.com
Webster 1828 Edition
Aga
AGA
,Noun.
  Definition 2025
Aga
Aga
English
Noun
Aga (plural Agas)
- Alternative form of AGA (an AGA cooker).
 
Etymology 2
Proper noun
Aga
- a river in Zabaykalsky Krai, Russia
 
Related terms
Translations
Anagrams
aga
aga
English
Noun
aga (plural agas)
-  Alternative spelling of agha
-  1775, Chandler, Richard, Travels in Asia Minor, or, An account of a tour made at the expense of the Society of Dilettanti, Oxford: Clarendon Press, page 229:
- They were headed by a Chiauſh or the Meſſinger of an Aga, who commanded in a ſmall village to the weſt of Pambouk.
 
 
 -  
 
Anagrams
Hungarian
Etymology
Borrowing from Ottoman Turkish آغا (aghā, “lord”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒɡɒ]
 - Hyphenation: aga
 
Noun
aga (plural agák)
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | aga | agák | 
| accusative | agát | agákat | 
| dative | agának | agáknak | 
| instrumental | agával | agákkal | 
| causal-final | agáért | agákért | 
| translative | agává | agákká | 
| terminative | agáig | agákig | 
| essive-formal | agaként | agákként | 
| essive-modal | — | — | 
| inessive | agában | agákban | 
| superessive | agán | agákon | 
| adessive | agánál | agáknál | 
| illative | agába | agákba | 
| sublative | agára | agákra | 
| allative | agához | agákhoz | 
| elative | agából | agákból | 
| delative | agáról | agákról | 
| ablative | agától | agáktól | 
| Possessive forms of aga | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions | 
| 1st person sing. | agám | agáim | 
| 2nd person sing. | agád | agáid | 
| 3rd person sing. | agája | agái | 
| 1st person plural | agánk | agáink | 
| 2nd person plural | agátok | agáitok | 
| 3rd person plural | agájuk | agáik | 
Icelandic
Pronunciation
-  IPA(key): /ˈaːɣa/
- Rhymes: -aːɣa
 
 
Verb
aga (weak verb, third-person singular past indicative agaði, supine agað)
- to discipline
 
Conjugation
aga — active voice (germynd)
|  infinitive  (nafnháttur)  | 
að aga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
|  supine  (sagnbót)  | 
agað | ||||
|  present participle  (lýsingarháttur nútíðar)  | 
agandi | ||||
|  indicative  (framsöguháttur)  | 
 subjunctive  (viðtengingarháttur)  | 
||||
|  present  (nútíð)  | 
ég aga | við ögum |  present  (nútíð)  | 
ég agi | við ögum | 
| þú agar | þið agið | þú agir | þið agið | ||
| hann, hún, það agar | þeir, þær, þau aga | hann, hún, það agi | þeir, þær, þau agi | ||
|  past  (þátíð)  | 
ég agaði | við öguðum |  past  (þátíð)  | 
ég agaði | við öguðum | 
| þú agaðir | þið öguðuð | þú agaðir | þið öguðuð | ||
| hann, hún, það agaði | þeir, þær, þau öguðu | hann, hún, það agaði | þeir, þær, þau öguðu | ||
|  imperative  (boðháttur)  | 
aga (þú) | agið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| agaðu | agiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
|  infinitive  (nafnháttur)  | 
að agast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
|  supine  (sagnbót)  | 
agast | ||||
|  present participle  (lýsingarháttur nútíðar)  | 
 agandist **  ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses  | 
||||
|  indicative  (framsöguháttur)  | 
 subjunctive  (viðtengingarháttur)  | 
||||
|  present  (nútíð)  | 
ég agast | við ögumst |  present  (nútíð)  | 
ég agist | við ögumst | 
| þú agast | þið agist | þú agist | þið agist | ||
| hann, hún, það agast | þeir, þær, þau agast | hann, hún, það agist | þeir, þær, þau agist | ||
|  past  (þátíð)  | 
ég agaðist | við öguðumst |  past  (þátíð)  | 
ég agaðist | við öguðumst | 
| þú agaðist | þið öguðust | þú agaðist | þið öguðust | ||
| hann, hún, það agaðist | þeir, þær, þau öguðust | hann, hún, það agaðist | þeir, þær, þau öguðust | ||
|  imperative  (boðháttur)  | 
agast (þú) | agist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| agastu | agisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
agaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
|  strong declension  (sterk beyging)  | 
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
|  masculine  (karlkyn)  | 
 feminine  (kvenkyn)  | 
 neuter  (hvorugkyn)  | 
 masculine  (karlkyn)  | 
 feminine  (kvenkyn)  | 
 neuter  (hvorugkyn)  | 
||
|  nominative  (nefnifall)  | 
agaður | öguð | agað | agaðir | agaðar | öguð | |
|  accusative  (þolfall)  | 
agaðan | agaða | agað | agaða | agaðar | öguð | |
|  dative  (þágufall)  | 
öguðum | agaðri | öguðu | öguðum | öguðum | öguðum | |
|  genitive  (eignarfall)  | 
agaðs | agaðrar | agaðs | agaðra | agaðra | agaðra | |
|  weak declension  (veik beyging)  | 
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|  masculine  (karlkyn)  | 
 feminine  (kvenkyn)  | 
 neuter  (hvorugkyn)  | 
 masculine  (karlkyn)  | 
 feminine  (kvenkyn)  | 
 neuter  (hvorugkyn)  | 
||
|  nominative  (nefnifall)  | 
agaði | agaða | agaða | öguðu | öguðu | öguðu | |
|  accusative  (þolfall)  | 
agaða | öguðu | agaða | öguðu | öguðu | öguðu | |
|  dative  (þágufall)  | 
agaða | öguðu | agaða | öguðu | öguðu | öguðu | |
|  genitive  (eignarfall)  | 
agaða | öguðu | agaða | öguðu | öguðu | öguðu | |
Irish
Noun
aga m (genitive singular aga, nominative plural agaí)
Declension
Declension of aga
Fourth declension
| 
 Bare forms 
  | 
 Forms with the definite article 
  | 
Derived terms
- agaigh (“space out, stagger”, verb)
 
Mutation
| Irish mutation | |||
|---|---|---|---|
| Radical | Eclipsis | with h-prothesis | with t-prothesis | 
| aga | n-aga | haga | t-aga | 
|  Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.  | |||
References
- "aga" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.
 
Serbo-Croatian
Etymology
Borrowing from Ottoman Turkish آغا (ağa) (Turkish ağa, aga).
Pronunciation
- IPA(key): /ǎɡa/
 - Hyphenation: a‧ga
 
Noun
àga m (Cyrillic spelling а̀га)
Declension
Declension of aga
Swedish
Etymology
Noun
aga c
- (uncountable) corporal punishment (especially of children), beating
 - an agha (Turkish title)
 
Declension
| Inflection of aga | ||||
|---|---|---|---|---|
| Singular | Plural | |||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Nominative | aga | agan | agor | agorna | 
| Genitive | agas | agans | agors | agornas | 
Related terms
- agaförbud
 - barnaga
 
Verb
aga (present agar, preterite agade, supine agat, imperative aga)
- to beat, to punish corporally, to discipline
 
Conjugation
Conjugation of aga 
References
- aga in Svenska Akademiens Ordlista över svenska språket (13th ed., online)
 
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish آغا (aghā).
Noun
aga (definite accusative agayı, plural agalar)