Asturian
Verb
ardo
-  first-person singular present indicative of arder
 
 
Basque
Alternative forms
Etymology
From Proto-Basque *ardano.
Noun
ardo
-  wine
 
Declension
"ardo" 
| (inanimate noun) declension |  
 
 | 
indefinite | 
singular | 
plural | 
 
|  absolutive  | 
 ardo  | 
 ardoa  | 
 ardoak   | 
 
|  ergative  | 
 ardok  | 
 ardoak  | 
 ardoek  | 
 
|  dative  | 
 ardori  | 
 ardoari  | 
 ardoei  | 
 
| 
genitive  | 
 ardoren  | 
 ardoaren  | 
 ardoen | 
 
|  comitative  | 
 ardorekin  | 
 ardoarekin  | 
 ardoekin | 
 
|  causative  | 
 ardorentzat  | 
 ardoarentzat  | 
 ardoentzat | 
 
| 
benefactive  | 
 ardorengatik  | 
 ardoarengatik  | 
 ardoengatik | 
 
|  instrumental  | 
 ardoz  | 
 ardoaz  | 
 ardoez | 
 
| 
inessive  | 
 ardotan  | 
 ardoan  | 
 ardoetan | 
 
|  locative  | 
 ardotako  | 
 ardoko  | 
 ardoetako | 
 
| 
allative  | 
 ardotara  | 
 ardora  | 
 ardoetara | 
 
| 
terminative  | 
 ardotaraino  | 
 ardoraino  | 
 ardoetaraino | 
 
|  directive  | 
 ardotarantz  | 
 ardorantz  | 
 ardoetarantz | 
 
|  destinative  | 
 ardotarako  | 
 ardorako  | 
 ardoetarako | 
 
|  ablative  | 
 ardotatik  | 
 ardotik  | 
 ardoetatik | 
 
|  partitive  | 
 ardorik  | 
  -   | 
  - 
 | 
 
|  prolative  | 
 ardotzat  | 
  -   | 
  - 
 | 
 
  |   
Derived terms
 
Italian
Verb
ardo 
-  first-person singular present indicative of ardere
  
Anagrams
 
Latin
Adjective
ardō 
-  dative masculine singular of ardus
 
-  dative neuter singular of ardus
 
-  ablative masculine singular of ardus
 
-  ablative neuter plural of ardus
 
 
 
Portuguese
Verb
ardo 
-  first-person singular present indicative of arder
  
 
Spanish
Verb
ardo 
-   First-person singular   (yo)  present indicative  form of   arder.
  
 
  |