Definify.com
Definition 2024
Komen
komen
komen
See also: Komen
Dutch
Alternative forms
- (dialectal, informal) kommen
Verb
komen
- (intransitive) to come
- (intransitive) to happen, to arise, to come to be, to be caused
- Waarom valt alles altijd naar beneden? — Dat komt door de zwaartekracht.
- Why does everything always fall downwards? — That happens because of gravity.
- Hoe komt het?
- How come?
- Waarom valt alles altijd naar beneden? — Dat komt door de zwaartekracht.
Inflection
| Inflection of komen (strong class 4, irregular) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | komen | |||
| past singular | kwam | |||
| past participle | gekomen | |||
| infinitive | komen | |||
| gerund | komen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | kom | kwam | ||
| 2nd person sing. (jij) | komt | kwam | ||
| 2nd person sing. (u) | komt | kwam | ||
| 2nd person sing. (gij) | komt | kwaamt | ||
| 3rd person singular | komt | kwam | ||
| plural | komen | kwamen | ||
| subjunctive sing.1 | kome | kwame | ||
| subjunctive plur.1 | komen | kwamen | ||
| imperative sing. | kom | |||
| imperative plur.1 | komt | |||
| participles | komend | gekomen | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- aankomen
- achteropkomen
- bekomen
- bijkomen
- binnenkomen
- inkomen
- meekomen
- nakomen
- omkomen
- ontkomen
- opkomen
- overkomen
- tegemoetkomen
- tegenkomen
- terechtkomen
- terugkomen
- thuiskomen
- toekomen
- tussenkomen
- uitkomen
- voorbijkomen
- voorkomen
- voortkomen
- wegkomen