Definify.com
Definition 2024
Nar
Nar
Latin
Noun
Nār m (genitive Nāris); third declension
Inflection
Third declension.
| Case | Singular |
|---|---|
| nominative | Nār |
| genitive | Nāris |
| dative | Nārī |
| accusative | Nārem |
| ablative | Nāre |
| vocative | Nār |
References
- Félix Gaffiot (1934), “Nar”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Nar in William Smith., editor (1854, 1857) A Dictionary of Greek and Roman Geography, volume 1 & 2, London: Walton and Maberly
nar
nar
See also: Appendix:Variations of "nar"
Azeri
| Other scripts | |
|---|---|
| Cyrillic | нар |
| Roman | nar |
| Perso-Arabic | نار |
Noun
nar (definite accusative narı, plural narlar)
Declension
declension of nar
Dutch
Pronunciation
- Rhymes: -ɑr
Noun
nar m (plural narren, diminutive narretje n)
nar c (plural narren, diminutive narretje n)
Greenlandic
Affix
nar
- such as to be able
- asanarputit
- You are lovable.
- asanarputit
Romansch
Etymology
Noun
nar m (plural nars)
Alternative forms
- (Sutsilvan) nara
Adjective
nar m (feminine singular narra, masculine plural nars, feminine plural narras)
Alternative forms
- (Sursilvan) narr
Scottish Gaelic
Preposition
nar
Usage notes
- Adds n- to the following word, if it begins with a vowel.
- Bha sinn nar n-iasgairean. ― We were fishermen (literally in our fishermen).
See also
Serbo-Croatian
Etymology
Borrowing from Ottoman Turkish نار (nâr), from Persian نار (nâr), انار (anâr).
Pronunciation
- IPA(key): /nâr/
Noun
nȁr m (Cyrillic spelling на̏р)
Declension
Declension of nar
Synonyms
Turkish
Etymology 1
From Ottoman Turkish نار (nâr), from Persian نار (nâr), انار (anâr).
Noun
nar (definite accusative narı, plural narlar)
Declension
declension of nar
possessive forms of nar
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | narım | narlarım |
| definite accusative (belirtme) | narımı | narlarımı |
| dative (yönelme) | narıma | narlarıma |
| locative (bulunma) | narımda | narlarımda |
| ablative (çıkma) | narımdan | narlarımdan |
| genitive (tamlayan) | narımın | narlarımın |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | narın | narların |
| definite accusative (belirtme) | narını | narlarını |
| dative (yönelme) | narına | narlarına |
| locative (bulunma) | narında | narlarında |
| ablative (çıkma) | narından | narlarından |
| genitive (tamlayan) | narının | narlarının |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | narı | narları |
| definite accusative (belirtme) | narını | narlarını |
| dative (yönelme) | narına | narlarına |
| locative (bulunma) | narında | narlarında |
| ablative (çıkma) | narından | narlarından |
| genitive (tamlayan) | narının | narlarının |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | narımız | narlarımız |
| definite accusative (belirtme) | narımızı | narlarımızı |
| dative (yönelme) | narımıza | narlarımıza |
| locative (bulunma) | narımızda | narlarımızda |
| ablative (çıkma) | narımızdan | narlarımızdan |
| genitive (tamlayan) | narımızın | narlarımızın |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | narınız | narlarınız |
| definite accusative (belirtme) | narınızı | narlarınızı |
| dative (yönelme) | narınıza | narlarınıza |
| locative (bulunma) | narınızda | narlarınızda |
| ablative (çıkma) | narınızdan | narlarınızdan |
| genitive (tamlayan) | narınızın | narlarınızın |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | narları | narları |
| definite accusative (belirtme) | narlarını | narlarını |
| dative (yönelme) | narlarına | narlarına |
| locative (bulunma) | narlarında | narlarında |
| ablative (çıkma) | narlarından | narlarından |
| genitive (tamlayan) | narlarının | narlarının |
Etymology 2
From Ottoman Turkish نار (nâr), from Arabic نَار (nār).
Alternative forms
- nâr
Noun
nar
- (obsolete) fire
