Definify.com

Definition 2024


Verhalen

Verhalen

See also: verhalen

Luxembourgish

Noun

Verhalen n (plural Verhalen)

  1. behaviour

verhalen

verhalen

See also: Verhalen

Dutch

Noun

verhalen

  1. Plural form of verhaal
    ongelofelijke maar waargebeurde verhalen ― incredible but real stories

Verb

verhalen

  1. to narrate

Inflection

Inflection of verhalen (weak, prefixed)
infinitive verhalen
past singular verhaalde
past participle verhaald
infinitive verhalen
gerund verhalen n
verbal noun
present tense past tense
1st person singular verhaal verhaalde
2nd person sing. (jij) verhaalt verhaalde
2nd person sing. (u) verhaalt verhaalde
2nd person sing. (gij) verhaalt verhaalde
3rd person singular verhaalt verhaalde
plural verhalen verhaalden
subjunctive sing.1 verhale verhaalde
subjunctive plur.1 verhalen verhaalden
imperative sing. verhaal
imperative plur.1 verhaalt
participles verhalend verhaald
1) Archaic.

Luxembourgish

Etymology

From Old High German firhaltan; equivalent to ver- + halen.

Pronunciation

Verb

verhalen (third-person singular present verhält, past participle verhalen, auxiliary verb hunn)

  1. (reflexive) to behave, to act
  2. (transitive) to memorise, to remember

Conjugation

Irregular with past tense
infinitive verhalen
participle verhalen
auxiliary hunn
present
indicative
past
indicative
conditional imperative
1st singular verhalen verhoul verhéil
2nd singular verhäls verhouls verhéils verhal
3rd singular verhält verhoul verhéil
1st plural verhalen verhoulen verhéilen
2nd plural verhaalt verhoult verhéilt verhaalt
3rd plural verhalen verhoulen verhéilen
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.