Definify.com
Definition 2024
αειθαλής
αειθαλής
Greek
Adjective
αειθαλής • (aeithalís) m (feminine αειθαλής, neuter αειθαλές)
- (botany) evergreen (of plant which keeps its leaves)
- (figuratively) fresh, lively and young looking (of old person)
Declension
positive forms of αειθαλής
number case / gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | αειθαλής | αειθαλής | αειθαλές | αειθαλείς | αειθαλείς | αειθαλή |
genitive | αειθαλούς | αειθαλούς | αειθαλούς | αειθαλών | αειθαλών | αειθαλών |
accusative | αειθαλή | αειθαλή | αειθαλές | αειθαλείς | αειθαλείς | αειθαλή |
derivations | comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αειθαλής, etc.) relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αειθαλής, etc.) |
Antonyms
- φυλλοβόλος (fyllovólos, “deciduous”)