Definify.com
Definition 2024
εξορίζω
εξορίζω
Greek
Verb
εξορίζω • (exorízo) (simple past εξόρισα)
Conjugation
εξορίζω
Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
1s | εξορίζω | εξόριζα | θα εξορίζω | να εξορίζω | |
2s | εξορίζεις | εξόριζες | θα εξορίζεις | να εξορίζεις | εξόριζε |
3s | εξορίζει | εξόριζε | θα εξορίζει | να εξορίζει | |
1p | εξορίζουμε, εξορίζομε | εξορίζαμε | θα εξορίζουμε, εξορίζομε | να εξορίζουμε, εξορίζομε | |
2p | εξορίζετε | εξορίζατε | θα εξορίζετε | να εξορίζετε | εξορίζετε |
3p | εξορίζουν, εξορίζουνε | εξόριζαν, εξορίζαν, εξορίζανε | θα εξορίζουν, εξορίζουνε | να εξορίζουν, εξορίζουνε | |
Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
1s | εξορίσω | εξόρισα | θα εξορίσω | να εξορίσω | |
2s | εξορίσεις | εξόρισες | θα εξορίσεις | να εξορίσεις | εξόρισε |
3s | εξορίσει | εξόρισε | θα εξορίσει | να εξορίσει | |
1p | εξορίσουμε, εξορίσομε | εξορίσαμε | θα εξορίσουμε, εξορίσομε | να εξορίσουμε, εξορίσομε | |
2p | εξορίσετε | εξορίσατε | θα εξορίσετε | να εξορίσετε | εξορίστε |
3p | εξορίσουν, εξορίσουνε | εξόρισαν, εξορίσαν, εξορίσανε | θα εξορίσουν, εξορίσουνε | να εξορίσουν, εξορίσουνε | |
Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
1s | έχω εξορίσει | είχα εξορίσει | θα έχω εξορίσει | να έχω εξορίσει | |
2s | έχεις εξορίσει | είχες εξορίσει | θα έχεις εξορίσει | να έχεις εξορίσει | |
3s | έχει εξορίσει | είχε εξορίσει | θα έχει εξορίσει | να έχει εξορίσει | |
1p | έχουμε εξορίσει | είχαμε εξορίσει | θα έχουμε εξορίσει | να έχουμε εξορίσει | |
2p | έχετε εξορίσει | είχατε εξορίσει | θα έχετε εξορίσει | να έχετε εξορίσει | |
3p | έχουν εξορίσει | είχαν εξορίσει | θα έχουν εξορίσει | να έχουν εξορίσει | |
Participle: | εξορίζοντας | Non-finite ‡ | εξορίσει | 33, 1a | |
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||