Definify.com
Definition 2024
λυπάμαι
λυπάμαι
Greek
Alternative forms
- λυπούμαι (lypoúmai)
Verb
λυπάμαι • (lypámai) (simple past λυπήθηκα, active form λυπώ, passive)
- (intransitive) to be sorry
- Λυπάμαι που δεν μπορούσα να έρθω. ― Lypámai pou den boroúsa na értho. ― I'm sorry that I couldn't come.
- (transitive) to feel sorry for, to pity, to take pity on
- Η γυναίκα λυπήθηκε τον ζητιάνο. ― I gynaíka lypíthike ton zitiáno. ― The woman felt sorry for the beggar.
Conjugation
λυπάμαι
Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
1s | λυπάμαι (λυπούμαι → ) | λυπόμουν, λυπόμουνα | θα λυπάμαι | να λυπάμαι | |
2s | λυπάσαι | λυπόσουν, λυπόσουνα | θα λυπάσαι | να λυπάσαι | — |
3s | λυπάται | λυπόταν, λυπότανε | θα λυπάται | να λυπάται | |
1p | λυπόμαστε, λυπούμαστε | λυπόμαστε, λυπούμαστε, λυπόμασταν | θα λυπόμαστε, θα λυπούμαστε | να λυπόμαστε, να λυπούμαστε | |
2p | λυπάστε, λυπόσαστε | λυπόσαστε, λυπόσασταν | θα λυπάστε, θα λυπόσαστε | να λυπάστε, να λυπόσαστε | λυπάστε |
3p | λυπούνται, λυπόνται | λυπόνταν, λυπούνταν, λυπόντουσαν, λυπόντανε | θα λυπούνται, θα λυπόνται | να λυπούνται, να λυπόνται | |
Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
1s | λυπηθώ | λυπήθηκα | θα λυπηθώ | να λυπηθώ | |
2s | λυπηθείς | λυπήθηκες | θα λυπηθείς | να λυπηθείς | λυπήσου |
3s | λυπηθεί | λυπήθηκε | θα λυπηθεί | να λυπηθεί | |
1p | λυπηθούμε | λυπηθήκαμε | θα λυπηθούμε | να λυπηθούμε | |
2p | λυπηθείτε | λυπηθήκατε | θα λυπηθείτε | να λυπηθείτε | λυπηθείτε |
3p | λυπηθούν, λυπηθούνε | λυπήθηκαν, λυπηθήκανε, λυπηθήκαν | θα λυπηθούν, θα λυπηθούνε | να λυπηθούν, να λυπηθούνε | |
Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
1s | έχω λυπηθεί | είχα λυπηθεί | θα έχω λυπηθεί | να έχω λυπηθεί | |
2s | έχεις λυπηθεί | είχες λυπηθεί | θα έχεις λυπηθεί | να έχεις λυπηθεί | |
3s | έχει λυπηθεί | είχε λυπηθεί | θα έχει λυπηθεί | να έχει λυπηθεί | |
1p | έχουμε λυπηθεί | είχαμε λυπηθεί | θα έχουμε λυπηθεί | να έχουμε λυπηθεί | |
2p | έχετε λυπηθεί | είχατε λυπηθεί | θα έχετε λυπηθεί | να έχετε λυπηθεί | |
3p | έχουν λυπηθεί | είχαν λυπηθεί | θα έχουν λυπηθεί | να έχουν λυπηθεί | |
Participle: | — | Non-finite ‡ | λυπηθεί | (79 pass2 άμαι) | |
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||
Related terms
- λυπημένος (lypiménos, “sad”, perfect participle)
- and see: λυπώ (lypó, “to sadden”)