Definify.com

Definition 2024

παροξύτονος

παροξύτονος

Ancient Greek

Adjective

παροξύτονος • ‎(paroxútonos) m, f ‎(neuter παροξύτονον); second declension

(grammar) paroxytone

Inflection

Second declension of παροξύτονος, παροξύτονον

Number	Singular			Dual			Plural
Case / Gender	Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	παροξύτονος	παροξύτονον		παροξυτόνω	παροξυτόνω		παροξύτονοι	παροξύτονα
Genitive	παροξυτόνου	παροξυτόνου		παροξυτόνοιν	παροξυτόνοιν		παροξυτόνων	παροξυτόνων
Dative	παροξυτόνῳ	παροξυτόνῳ		παροξυτόνοιν	παροξυτόνοιν		παροξυτόνοις	παροξυτόνοις
Accusative	παροξύτονον	παροξύτονον		παροξυτόνω	παροξυτόνω		παροξυτόνους	παροξύτονα
Vocative	παροξύτονε	παροξύτονον		παροξυτόνω	παροξυτόνω		παροξύτονοι	παροξύτονα

See also

βαρύτονος ‎(barútonos)

References

παροξύτονος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
«παροξύτονος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Etymology

From Ancient Greek

Adjective

παροξύτονος • ‎(paroxýtonos) m ‎(feminine παροξύτονη, neuter παροξύτονο)

(grammar, linguistics) paroxytone, (of a word) having a stressed penultimate

Declension

positive forms of παροξύτονος

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	παροξύτονος	παροξύτονη	παροξύτονο	παροξύτονοι	παροξύτονες	παροξύτονα
genitive	παροξύτονου	παροξύτονης	παροξύτονου	παροξύτονων	παροξύτονων	παροξύτονων
accusative	παροξύτονο	παροξύτονη	παροξύτονο	παροξύτονους	παροξύτονες	παροξύτονα
vocative	παροξύτονε	παροξύτονη	παροξύτονο	παροξύτονοι	παροξύτονες	παροξύτονα

See also

βαρύτονος ‎(varýtonos, “barytone”)
οξύτονος ‎(oxýtonos, “oxytone”)
προπαροξύτονος ‎(proparoxýtonos, “proparoxytone”)