Definify.com
Definition 2024
συγγενής
συγγενής
Ancient Greek
Alternative forms
- συγγενεύς (sungeneús)
- (4th AD Koine) IPA(key): /syŋɡenís/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /syɲɟenís/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /sĩɟenís/
Adjective
συγγενής • (sungenḗs) m, f (neuter συγγενές); third declension
- born with, congenital, innate, natural, inborn
- Hippocrates, Prorrhetics 83
- of the same family, akin to, related
- (substantive) kinsman, relative
- (neuter substantive) relationship
- (figuratively) akin, of like kind
- (at the Persian court) a title bestowed by the king as a mark of honour
Inflection
Third declension of συγγενής, συγγενές
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||
Nominative | συγγενής | συγγενές | συγγενεῖ | συγγενεῖ | συγγενεῖς | συγγενῆ | ||||||
Genitive | συγγενοῦς | συγγενοῦς | συγγενοῖν | συγγενοῖν | συγγενῶν | συγγενῶν | ||||||
Dative | συγγενεῖ | συγγενεῖ | συγγενοῖν | συγγενοῖν | συγγενέσι(ν) | συγγενέσι(ν) | ||||||
Accusative | συγγενῆ | συγγενές | συγγενεῖ | συγγενεῖ | συγγενεῖς | συγγενῆ | ||||||
Vocative | συγγενές | συγγενές | συγγενεῖ | συγγενεῖ | συγγενεῖς | συγγενῆ | ||||||
References
- συγγενής in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «συγγενής» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “G4773”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- akin idem, page 21.
- allied idem, page 23.
- cognate idem, page 142.
- congenital idem, page 160.
- family idem, page 305.
- german, germane idem, page 357.
- hereditary idem, page 397.
- in-born idem, page 426.
- in-bred idem, page 427.
- ingrained idem, page 440.
- innate idem, page 442.
- instinctive idem, page 446.
- kindred idem, page 469.
- native idem, page 551.
- natural idem, page 551.
- relation idem, page 689.
- LSJ 8th edition
Greek
Etymology
From the Ancient Greek συγγενής (sungenḗs, “congenital”, “inborn”).
Pronunciation
- IPA(key): /siŋɟeˈnis/
Adjective
συγγενής • (syngenís) m (feminine συγγενής, neuter συγγενές)
Declension
positive forms of συγγενής
number case / gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | συγγενής | συγγενής | συγγενές | συγγενείς | συγγενείς | συγγενή |
genitive | συγγενούς | συγγενούς | συγγενούς | συγγενών | συγγενών | συγγενών |
accusative | συγγενή | συγγενή | συγγενές | συγγενείς | συγγενείς | συγγενή |
derivations | comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο συγγενής, etc.) relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο συγγενής, etc.) |
|||||
notes | vocative forms follow the nominative |
degrees of comparison by suffixation
comparative | singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | συγγενέστερος | συγγενέστερη | συγγενέστερο | συγγενέστεροι | συγγενέστερες | συγγενέστερα |
genitive | συγγενέστερου | συγγενέστερης | συγγενέστερου | συγγενέστερων | συγγενέστερων | συγγενέστερων |
accusative | συγγενέστερο | συγγενέστερη | συγγενέστερο | συγγενέστερους | συγγενέστερες | συγγενέστερα |
vocative | συγγενέστερε | συγγενέστερη | συγγενέστερο | συγγενέστεροι | συγγενέστερες | συγγενέστερα |
derivations | relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο συγγενέστερος", etc) | |||||
absolute superlative | singular | plural | ||||
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | συγγενέστατος | συγγενέστατη | συγγενέστατο | συγγενέστατοι | συγγενέστατες | συγγενέστατα |
genitive | συγγενέστατου | συγγενέστατης | συγγενέστατου | συγγενέστατων | συγγενέστατων | συγγενέστατων |
accusative | συγγενέστατο | συγγενέστατη | συγγενέστατο | συγγενέστατους | συγγενέστατες | συγγενέστατα |
vocative | συγγενέστατε | συγγενέστατη | συγγενέστατο | συγγενέστατοι | συγγενέστατες | συγγενέστατα |
Synonyms
- συγγενικός (syngenikós)
Noun
συγγενής • (syngenís) m, f (plural συγγενείς)