Definify.com
Definition 2025
замычать
замычать
Russian
Verb
замыча́ть • (zamyčátʹ) pf (imperfective мыча́ть)
Conjugation
Conjugation of замыча́ть (class 5b perfective intransitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | замыча́ть zamyčátʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | замыча́вший zamyčávšij |
| passive | — | — |
| adverbial | — | замыча́в zamyčáv, замыча́вши zamyčávši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | замычу́ zamyčú |
| 2nd singular (ты) | — | замычи́шь zamyčíšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | замычи́т zamyčít |
| 1st plural (мы) | — | замычи́м zamyčím |
| 2nd plural (вы) | — | замычи́те zamyčíte |
| 3rd plural (они́) | — | замыча́т zamyčát |
| imperative | singular | plural |
| замычи́ zamyčí |
замычи́те zamyčíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | замыча́л zamyčál |
замыча́ли zamyčáli |
| feminine (я/ты/она́) | замыча́ла zamyčála |
|
| neuter (оно́) | замыча́ло zamyčálo |
|
Related terms
- мыча́ние (myčánije)