Definify.com
Definition 2025
корчить
корчить
Russian
Verb
ко́рчить • (kórčitʹ) impf (perfective ско́рчить)
Conjugation
Conjugation of ко́рчить (class 4a[②] imperfective transitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | ко́рчить kórčitʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | ко́рчащий kórčaščij |
ко́рчивший kórčivšij |
| passive | ко́рчимый kórčimyj |
ко́рченный kórčennyj |
| adverbial | ко́рча kórča |
ко́рчив kórčiv, ко́рчивши kórčivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | ко́рчу kórču |
бу́ду ко́рчить búdu kórčitʹ |
| 2nd singular (ты) | ко́рчишь kórčišʹ |
бу́дешь ко́рчить búdešʹ kórčitʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | ко́рчит kórčit |
бу́дет ко́рчить búdet kórčitʹ |
| 1st plural (мы) | ко́рчим kórčim |
бу́дем ко́рчить búdem kórčitʹ |
| 2nd plural (вы) | ко́рчите kórčite |
бу́дете ко́рчить búdete kórčitʹ |
| 3rd plural (они́) | ко́рчат kórčat |
бу́дут ко́рчить búdut kórčitʹ |
| imperative | singular | plural |
| ко́рчи kórči, ко́рчь kórčʹ |
ко́рчите kórčite, ко́рчьте kórčʹte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | ко́рчил kórčil |
ко́рчили kórčili |
| feminine (я/ты/она́) | ко́рчила kórčila |
|
| neuter (оно́) | ко́рчило kórčilo |
|
Derived terms
- ко́рчиться impf (kórčitʹsja), ско́рчиться pf (skórčitʹsja)
- ско́рчить (skórčitʹ)
Related terms
- ко́рчи (kórči)