Definify.com
Definition 2025
отбывать
отбывать
Russian
Verb
отбыва́ть • (otbyvátʹ) impf (perfective отбы́ть)
- to leave
- to serve (in prison)
- отбыва́ть наказа́ние
- otbyvátʹ nakazánije
- to serve the sentence
- отбыва́ть наказа́ние
Conjugation
Conjugation of отбыва́ть (class 1a imperfective transitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | отбыва́ть otbyvátʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | отбыва́ющий otbyvájuščij |
отбыва́вший otbyvávšij |
| passive | отбыва́емый otbyvájemyj |
— |
| adverbial | отбыва́я otbyvája |
отбыва́в otbyváv, отбыва́вши otbyvávši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | отбыва́ю otbyváju |
бу́ду отбыва́ть búdu otbyvátʹ |
| 2nd singular (ты) | отбыва́ешь otbyváješʹ |
бу́дешь отбыва́ть búdešʹ otbyvátʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | отбыва́ет otbyvájet |
бу́дет отбыва́ть búdet otbyvátʹ |
| 1st plural (мы) | отбыва́ем otbyvájem |
бу́дем отбыва́ть búdem otbyvátʹ |
| 2nd plural (вы) | отбыва́ете otbyvájete |
бу́дете отбыва́ть búdete otbyvátʹ |
| 3rd plural (они́) | отбыва́ют otbyvájut |
бу́дут отбыва́ть búdut otbyvátʹ |
| imperative | singular | plural |
| отбыва́й otbyváj |
отбыва́йте otbyvájte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | отбыва́л otbyvál |
отбыва́ли otbyváli |
| feminine (я/ты/она́) | отбыва́ла otbyvála |
|
| neuter (оно́) | отбыва́ло otbyválo |
|
Related terms
- быва́ть impf (byvátʹ)