Definify.com
Definition 2025
уцепиться
уцепиться
Russian
Verb
уцепи́ться • (ucepítʹsja) pf
- to catch/lay hold (of), seize (on), grasp (at)
- уцепиться за предложение ― ucepitʹsja za predloženije ― to catch/jump at a proposal [an offer]
Conjugation
Conjugation of уцепи́ться (class 4c perfective reflexive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | уцепи́ться ucepítʹsja |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | уцепи́вшийся ucepívšijsja |
| passive | — | — |
| adverbial | — | уцепи́вшись ucepívšisʹ |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | уцеплю́сь ucepljúsʹ |
| 2nd singular (ты) | — | уце́пишься ucépišʹsja |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | уце́пится ucépitsja |
| 1st plural (мы) | — | уце́пимся ucépimsja |
| 2nd plural (вы) | — | уце́питесь ucépitesʹ |
| 3rd plural (они́) | — | уце́пятся ucépjatsja |
| imperative | singular | plural |
| уцепи́сь ucepísʹ |
уцепи́тесь ucepítesʹ |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | уцепи́лся ucepílsja |
уцепи́лись ucepílisʹ |
| feminine (я/ты/она́) | уцепи́лась ucepílasʹ |
|
| neuter (оно́) | уцепи́лось ucepílosʹ |
|