Definify.com
Definition 2024
հայթեմ
հայթեմ
Old Armenian
Verb
հայթեմ • (haytʿem)
- (transitive) to attach, to adjust, to put together
Conjugation
active
infinitive | հայթել (haytʿel) | participle | հայթեցեալ, հայթեալ (haytʿecʿeal, haytʿeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | հայթեց- (haytʿecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | հայթեմ (haytʿem) | հայթես (haytʿes) | հայթէ (haytʿē) | հայթեմք (haytʿemkʿ) | հայթէք (haytʿēkʿ) | հայթեն (haytʿen) | |
imperfect | հայթէի, հայթեի* (haytʿēi, haytʿei*) | հայթէիր, հայթեիր* (haytʿēir, haytʿeir*) | հայթէր (haytʿēr) | հայթէաք, հայթեաք* (haytʿēakʿ, haytʿeakʿ*) | հայթէիք, հայթեիք* (haytʿēikʿ, haytʿeikʿ*) | հայթէին, հայթեին* (haytʿēin, haytʿein*) | |
aorist | հայթեցի (haytʿecʿi) | հայթեցեր (haytʿecʿer) | հայթեաց (haytʿeacʿ) | հայթեցաք (haytʿecʿakʿ) | հայթեցէք, հայթեցիք (haytʿecʿēkʿ, haytʿecʿikʿ) | հայթեցին (haytʿecʿin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | հայթիցեմ (haytʿicʿem) | հայթիցես (haytʿicʿes) | հայթիցէ (haytʿicʿē) | հայթիցեմք (haytʿicʿemkʿ) | հայթիցէք (haytʿicʿēkʿ) | հայթիցեն (haytʿicʿen) | |
aorist | հայթեցից (haytʿecʿicʿ) | հայթեսցես (haytʿescʿes) | հայթեսցէ (haytʿescʿē) | հայթեսցուք (haytʿescʿukʿ) | հայթեսջիք (haytʿesǰikʿ) | հայթեսցեն (haytʿescʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | հայթեա՛ (haytʿeá) | — | — | հայթեցէ՛ք (haytʿecʿḗkʿ) | — | |
cohortative | — | հայթեսջի՛ր (haytʿesǰír) | — | — | հայթեսջի՛ք (haytʿesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ հայթեր (mí haytʿer) | — | — | մի՛ հայթէք (mí haytʿēkʿ) | — | |
*rare |
mediopassive
infinitive | հայթել, հայթիլ* (haytʿel, haytʿil*) | participle | հայթեցեալ, հայթեալ (haytʿecʿeal, haytʿeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | հայթեց- (haytʿecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | հայթիմ (haytʿim) | հայթիս (haytʿis) | հայթի (haytʿi) | հայթիմք (haytʿimkʿ) | հայթիք (haytʿikʿ) | հայթին (haytʿin) | |
imperfect | հայթէի (haytʿēi) | հայթէիր (haytʿēir) | հայթէր, հայթիւր (haytʿēr, haytʿiwr) | հայթէաք (haytʿēakʿ) | հայթէիք (haytʿēikʿ) | հայթէին (haytʿēin) | |
aorist | հայթեցայ (haytʿecʿay) | հայթեցար (haytʿecʿar) | հայթեցաւ (haytʿecʿaw) | հայթեցաք (haytʿecʿakʿ) | հայթեցայք (haytʿecʿaykʿ) | հայթեցան (haytʿecʿan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | հայթիցիմ (haytʿicʿim) | հայթիցիս (haytʿicʿis) | հայթիցի (haytʿicʿi) | հայթիցիմք (haytʿicʿimkʿ) | հայթիցիք (haytʿicʿikʿ) | հայթիցին (haytʿicʿin) | |
aorist | հայթեցայց (haytʿecʿaycʿ) | հայթեսցիս (haytʿescʿis) | հայթեսցի (haytʿescʿi) | հայթեսցուք (haytʿescʿukʿ) | հայթեսջիք (haytʿesǰikʿ) | հայթեսցին (haytʿescʿin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | հայթեա՛ց (haytʿeácʿ) | — | — | հայթեցարո՛ւք (haytʿecʿarúkʿ) | — | |
cohortative | — | հայթեսջի՛ր (haytʿesǰír) | — | — | հայթեսջի՛ք (haytʿesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ հայթիր (mí haytʿir) | — | — | մի՛ հայթիք (mí haytʿikʿ) | — | |
*post-classical |
Derived terms
|
|
|
References
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “հայթ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935
- J̌ahukyan, Geworg (1963), “Stugabanutʿyunner [Etymologies]”, in Patma-banasirakan handes [Historical-Philological Journal] (in Armenian), issue 4, page 92
- Martirosyan, Hrach (2010) Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden, Boston: Brill, page 385