Definify.com
Definition 2024
بودن
بودن
Persian
Verb
Dari | بودن |
---|---|
Iranian Persian | بودن |
Tajik | будан (budan) |
بودن • (budan) (present stem باش (bâš))
Conjugation
بودن ( budán) |
infinitive | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
بود ( bud) |
past stem | باش ( bâš) |
present stem | ||||||
بودیم ( búdim) |
ما | بودم ( búdam) |
من | past | باشیم ( bấšim) |
ما | باشم ( bấšam) |
من | subjunctive present |
بودید ( búdid) |
شما | بودی ( búdi) |
تو | باشید ( bấšid) |
شما | باشی ( bấši) |
تو | ||
بودند ( búdand) |
آنها | بود ( bud) |
وی | باشند ( bấšand) |
آنها | باشد ( bấšad) |
وی | ||
یم (im) |
ما | م (am) |
من | present (suffixed) | هستیم ( hastim) |
ما | هستم ( hastam) |
من | present (separate) |
ید (id) |
شما | ی (i) |
تو | هستید ( hastid) |
شما | هستی ( hasti) |
تو | ||
ند (and) |
آنها | است ( ast) |
وی | هستند ( hastand) |
آنها | هست ( hast) *emphatic |
وی | ||
بودهایم ( budé-im) |
ما | بودهام ( budé-am) |
من | present perfect | خواهیم بود ( xâhím bud) |
ما | خواهم بود ( xâhám bud) |
من | future |
بودهاید ( budé-id) |
شما | بودهای ( budé-i) |
تو | خواهید بود ( xâhíd bud) |
شما | خواهی بود ( xâhí bud) |
تو | ||
بودهاند ( budé-and) |
آنها | بوده است ( budé ast) |
وی | خواهند بود ( xâhánd bud) |
آنها | خواهد بود ( xâhád bud) |
وی | ||
باشید ( bấšid) |
شما | باش ( bấš) |
تو | imperative |
بودن ( budán) |
infinitive | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
بود ( bud) |
past stem | باش ( bâš) |
present stem | ||||||
بودیم ( búdim) |
ما | بودم ( búdam) |
من | past | باشیم ( bấšim) |
ما | باشم ( bấšam) |
من | subjunctive present |
بودین ( búdin) |
شما | بودی ( búdi) |
تو | باشین ( bấšin) |
شما | باشی ( bấši) |
تو | ||
بودن ( búdan) |
اونها | بود ( bud) |
او | باشن ( bấšan) |
اونها | باشه ( bấše) |
او | ||
یم (im) |
ما | م (am) |
من | present (suffixed) | هستیم ( hastim) |
ما | هستم ( hastam) |
من | present (separate) |
ین (in) |
شما | ی (i) |
تو | هستین ( hastin) |
شما | هستی ( hasti) |
تو | ||
ن (an) |
اونها | ه (e) |
او | هستن ( hastan) |
اونها | هست ( hast) *emphatic |
او | ||
بودهایم ( bud'ím) |
ما | بودهام ( bud'ám) |
من | present perfect | باشین ( bấšin) |
شما | باش ( bấš) |
تو | imperative |
بودهاین ( bud'ín) |
شما | بودهای ( bud'í) |
تو | ||||||
بودهان ( bud'án) |
اونها | بوده ( budé) |
او |
after consonants | ||||
---|---|---|---|---|
ـیم (-im) |
ما | ـم (-am) |
من | present tense |
ـید (-id) |
شما | ـی (-i) |
تو | |
ـند (-and) |
آنها | است (ast) |
او | |
after long vowels | ||||
ییم (-yim) |
ما | یم (-yam) |
من | present tense |
یید (-yid) |
شما | یی (-yi) |
تو | |
یند (-yand) |
آنها | ست (-st) |
او |
هستیم (hastim) |
ما | هستم (hastam) |
من | present tense |
---|---|---|---|---|
هستید (hastid) |
شما | هستی (hasti) |
تو | |
هستند (hastand) |
آنها | هست (hast) |
او |
نیستیم (nistim) |
ما | نیستم (nistam) |
من | present tense |
---|---|---|---|---|
نیستید (nistid) |
شما | نیستی (nisti) |
تو | |
نیستند (nistand) |
آنها | نیست (nist) |
او |
Usage notes
The conjugation of بودن with the stem باش derived herefrom is used mainly in formal or literary contexts, or universally in non-present constructions. Elsewhere, and in some constructions universally, two additional sets of verb inflections are used. Both these sets are defective, lacking an infinitive, clearly-defined stem, and inflections other than those in the present indicative.
The first is a short form which may be used as a general copula, placed directly after its predicate, but except in participle constructions, is considered less formal. It is conjugated as such (Note: In the tables, hover mouse over Arabic script for transliterated pronunciation):
After a sounded consonant:
Present Indicative | singular | plural |
---|---|---|
1st person | م | یم |
2nd person | ی | ید |
3rd person | *است | ند |
- Note: است is not connected.
After the short vowel ە:
Present Indicative | singular | plural |
---|---|---|
1st person | ام | ایم |
2nd person | ای/*ء | اید |
3rd person | است | اند |
- Note: This hamzeh (ء) is put above the ە as such: ﮤ.
After a long vowel ا/و/ی:
Present Indicative | singular | plural |
---|---|---|
1st person | ئم | ئیم |
2nd person | ئی | ئید |
3rd person | *ست | ئند |
- Note: Preceding vowel sound is applied
- Also, a normal ی is often used instead of the more traditional ئ-form.
The second alternative form of to be is a longer form based on a stem هست (hast), which, though seemingly inflected as a past verb (it takes no 'د' ending in the 3rd-person singular), bears a present-tense meaning just as the shorter form above does, but is more existential and formal in tone. Also, although the shorter form is either partially or wholly affixed to its predicate, this longer form is written separately; it is conjugated as such:
Present Indicative | singular | plural |
---|---|---|
1st person | من هستم | ما هستيم |
2nd person | تو هستی | شما هستيد |
3rd person | او / وی / آن هست | ایشان / آنان / آنها هستند |
The negative forms of both alternative forms of to be are made by means of prefixing the forms of هست with the negative indicative prefix ﻧَ (na), which assimilates and blends with the beginning of the هست-forms to form a negative stem نيست (nist). Suffixed with the personal endings, this stem yields the following negative inflections of the alternative forms of to be:
Present Indicative | singular | plural |
---|---|---|
1st person | من نيستم | ما نيستيم |
2nd person | تو نيستی | شما نيستيد |
3rd person | او / وی / آن نيست | ایشان / آنان / آنها نيستند |
Synonyms
- (deferential) تشریف داشتن (tašrif dâštan)
References
- Mace, John (2003) Persian Grammar, New York: RoutledgeCurzon, pages 95–99
- Hayyim, Sulayman (1934–1936), “boodan”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Beroukhim
- Steingass, Francis Joseph (1892), “budan”, in A Comprehensive Persian–English dictionary, London: Routledge & K. Paul