Definify.com
Definition 2024
راهب
راهب
Arabic
Noun
رَاهِب • (rāhib) m (plural رُهْبَان (ruhbān), feminine رَاهِبَة (rāhiba))
Declension
Declension of noun رَاهِب (rāhib)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | رَاهِب rāhib |
الرَّاهِب ar-rāhib |
رَاهِب rāhib |
Nominative | رَاهِبٌ rāhibun |
الرَّاهِبُ ar-rāhibu |
رَاهِبُ rāhibu |
Accusative | رَاهِبًا rāhiban |
الرَّاهِبَ ar-rāhiba |
رَاهِبَ rāhiba |
Genitive | رَاهِبٍ rāhibin |
الرَّاهِبِ ar-rāhibi |
رَاهِبِ rāhibi |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | رَاهِبَيْن rāhibayn |
الرَّاهِبَيْن ar-rāhibayn |
رَاهِبَيْ rāhibay |
Nominative | رَاهِبَانِ rāhibāni |
الرَّاهِبَانِ ar-rāhibāni |
رَاهِبَا rāhibā |
Accusative | رَاهِبَيْنِ rāhibayni |
الرَّاهِبَيْنِ ar-rāhibayni |
رَاهِبَيْ rāhibay |
Genitive | رَاهِبَيْنِ rāhibayni |
الرَّاهِبَيْنِ ar-rāhibayni |
رَاهِبَيْ rāhibay |
Plural | basic broken plural triptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | رُهْبَان ruhbān |
الرُّهْبَان ar-ruhbān |
رُهْبَان ruhbān |
Nominative | رُهْبَانٌ ruhbānun |
الرُّهْبَانُ ar-ruhbānu |
رُهْبَانُ ruhbānu |
Accusative | رُهْبَانًا ruhbānan |
الرُّهْبَانَ ar-ruhbāna |
رُهْبَانَ ruhbāna |
Genitive | رُهْبَانٍ ruhbānin |
الرُّهْبَانِ ar-ruhbāni |
رُهْبَانِ ruhbāni |
Descendants
- Persian: راهب (râheb)