German

Noun

Werken n ‎(genitive Werkens, no plural)

1. gerund of werken
2. handicraft(s)

Declension

Noun

Werken

1. dative plural of Werk

Dutch

Verb

werken

1. (intransitive) to work, labour
2. (intransitive) to work, to be effective
3. (intransitive) to function, be in working order
4. (transitive, amateur radio) to contact

Inflection

Synonyms

(labour):

• arbeiden
• zwoegen

(function):

• functioneren
• het doen

Derived terms

• werker
• werking
• werkman
• werkbaar
• werkzaam
• afwerken
• bewerken
• bijwerken
• doorwerken
• inwerken
• meewerken
• opwerken
• samenwerken
• tegenwerken
• uitwerken
• verwerken
• wegwerken

See also

• gewrocht

Etymology 2

Non-lemma forms.

Noun

werken

1. Plural form of werk

German

Verb

werken ‎(third-person singular simple present werkt, past tense werkte, past participle gewerkt, auxiliary haben)

1. (colloquial or obsolete) to work, to work hard

Synonyms

• arbeiten
• (colloquial) ackern
• (colloquial) schuften
• (colloquial) malochen

Related terms

• werkeln
• werktätig
• Werk
• Werktag

Mapudungun

Noun

werken ‎(using Raguileo Alphabet)

1. messenger

References

• Wixaleyiñ: Mapucezugun-wigkazugun pici hemvlcijka (Wixaleyiñ: Small Mapudungun-Spanish dictionary), Beretta, Marta; Cañumil, Dario; Cañumil, Tulio, 2008.

Middle Dutch

Etymology

From Old Dutch wirken, from Proto-Germanic *wirkijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʋɛr.kən/

Verb

werken

1. to act
2. to work
3. to practice

Conjugation

Descendants

• Dutch: werken