Definify.com
Definition 2024
apud
apud
English
Preposition
apud
- Used in scholarly works to cite a reference at second hand
- Jones apud Smith means that the original source is Jones, but that the author is relying on Smith for that reference.
Translations
used in scholarly works to cite a reference at second hand
Esperanto
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈapud/
Preposition
apud
- near
- 1910, L. L. Zamenhof, "Proverbaro Esperanta":
- Apud propra domo ŝtelisto ne ŝtelas.
- A thief doesn't steal near their own house.
- Apud propra domo ŝtelisto ne ŝtelas.
- 1910, L. L. Zamenhof, "Proverbaro Esperanta":
- next to, beside, alongside, adjacent to
- 1910, L. L. Zamenhof, "Proverbaro Esperanta":
- Apud plena manĝotablo ĉiu estas tre afabla.
- Next to a full table of food, everyone is very friendly.
- Apud plena manĝotablo ĉiu estas tre afabla.
- 1910, L. L. Zamenhof, "Proverbaro Esperanta":
Derived terms
See also
Ido
Etymology
From Esperanto apud, from Latin apud.
Preposition
apud
- next to, beside, by, immediate vicinity
- La glaso es apud la krucho.
- The glass is next to the picher.
- La glaso es apud la krucho.
Derived terms
Synonyms
Antonyms
- for (“far from, away from”)
Latin
Alternative forms
Etymology
Connected with Sanskrit अपि (ápi), Ancient Greek ἐπί (epí), and Latin ad, old form ar, thus its strict meaning would be "on to", "unto". Confer Latin ob.
Preposition
apud (+accusative)
- at, by, near, among
- chez (at the house of)
- before, in the presence of, in the writings of, in view of
Descendants
References
- apud in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- apud in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- APUD in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “apud”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to be popular with; to stand well with a person: gratiosum esse alicui or apud aliquem
- to be popular with; to stand well with a person: in gratia esse apud aliquem
- to be highly favoured by; to be influential with..: multum valere gratia apud aliquem
- to gain a person's esteem, friendship: gratiam inire ab aliquoor apud aliquem
- to have great influence with a person; to have considerable weight: multum auctoritate valere, posse apud aliquem
- to have great influence with a person; to have considerable weight: magna auctoritas alicuius est apud aliquem
- to have great influence with a person; to have considerable weight: alicuius auctoritas multum valet apud aliquem
- to be honoured, esteemed by some one: esse in honore apud aliquem
- the matter speaks for itself: res ipsa (pro me apud te) loquitur
- we read in history: apud rerum scriptores scriptum videmus, scriptum est
- in Sophocles' Ajax: in Sophoclis (not Sophoclea) Aiace or apud Sophoclem in Aiace
- to address a meeting of the people: verba facere apud populum, in contione
- to introduce a person (into a dialogue) discoursing on..: aliquem disputantem facere, inducere, fingere (est aliquid apud aliquem disputans)
- to speak on a subject: verba facere (de aliqua re, apud aliquem)
- we have no expression for that: huic rei deest apud nos vocabulum
- we read in Plato: apud Platonem scriptum videmus, scriptum est or simply est
- to lose one's head, be beside oneself: non esse apud se (Plaut. Mil. 4. 8. 26)
- to be hated by some one: in odio esse apud aliquem
- to hurt some one's feelings: offendere apud aliquem (Cluent. 23. 63)
- to be in the lower world: apud inferos esse
- I felt quite at home in his house: apud eum sic fui tamquam domi meae (Fam. 13. 69)
- to be at some one's house: apud aliquem esse
- to live in some one's house: habitare in domo alicuius, apud aliquem (Acad. 2. 36. 115)
- to stop with a person, be his guest for a short time when travelling: deversari apud aliquem (Att. 6. 1. 25)
- to gain some one's favour: gratiam inire apud aliquem, ab aliquo (cf. sect. V. 12)
- to conduct a person's case (said of an agent, solicitor): causam alicuius agere (apud iudicem)
- to accuse, denounce a person: nomen alicuius deferre (apud praetorem) (Verr. 2. 38. 94)
- to harangue the soldiers: contionari apud milites (B. C. 1. 7)
- to harangue the soldiers: contionem habere apud milites
- to be popular with; to stand well with a person: gratiosum esse alicui or apud aliquem
- apud in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016