Definify.com
Definition 2024
deyja
deyja
Icelandic
Verb
deyja (strong verb, third-person singular past indicative dó, third-person plural past indicative dóu, supine dáið)
- (intransitive) to die syn.
- Hún dó úr krabbameini.
- She died of cancer.
- Hundruð manna dóu úr hor.
- Hundreds died of hunger.
- Við munum öll deyja!
- We are all going to die!
- Að deyja úr kulda.
- To die from exposure.
- Hún dó úr krabbameini.
- (intransitive) to pass out from drinking
- (intransitive, of fire) to go out syn.
- (intransitive, nautical, of the ocean) to calm down, to subside
- (intransitive, of grass) to wither
Conjugation
deyja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að deyja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
dáið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
deyjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég dey | við deyjum | present (nútíð) |
ég deyi | við deyjum |
| þú deyrð | þið deyið | þú deyir | þið deyið | ||
| hann, hún, það deyr | þeir, þær, þau deyja | hann, hún, það deyi | þeir, þær, þau deyi | ||
| past (þátíð) |
ég dó | við dóum | past (þátíð) |
ég dæi | við dæjum |
| þú dóst | þið dóuð | þú dæir | þið dæjuð | ||
| hann, hún, það dó | þeir, þær, þau dóu | hann, hún, það dæi | þeir, þær, þau dæju | ||
| imperative (boðháttur) |
dey (þú) | deyið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| deyðu | deyiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
deyjast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að deyjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
dáist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
deyjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég deyst | við deyjumst | present (nútíð) |
ég deyist | við deyjumst |
| þú deyst | þið deyist | þú deyist | þið deyist | ||
| hann, hún, það deyst | þeir, þær, þau deyjast | hann, hún, það deyist | þeir, þær, þau deyist | ||
| past (þátíð) |
ég dóst | við dóumst | past (þátíð) |
ég dæist | við dæjumst |
| þú dóst | þið dóust | þú dæist | þið dæjust | ||
| hann, hún, það dóst | þeir, þær, þau dóust | hann, hún, það dæist | þeir, þær, þau dæjust | ||
| imperative (boðháttur) |
deyst (þú) | deyist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| deystu | deyisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
dáinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
dáinn | dáin | dáið | dánir | dánar | dáin | |
| accusative (þolfall) |
dáinn | dána | dáið | dána | dánar | dáin | |
| dative (þágufall) |
dánum | dáinni | dánu | dánum | dánum | dánum | |
| genitive (eignarfall) |
dáins | dáinnar | dáins | dáinna | dáinna | dáinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
dáni | dána | dána | dánu | dánu | dánu | |
| accusative (þolfall) |
dána | dánu | dána | dánu | dánu | dánu | |
| dative (þágufall) |
dána | dánu | dána | dánu | dánu | dánu | |
| genitive (eignarfall) |
dána | dánu | dána | dánu | dánu | dánu | |
Derived terms
Derived terms
|
|
Related terms
See also
- kemba ekki hærurnar
- krókna
- ofdrykkja
- vera bráðkvaddur
- verða úti
Synonyms
- (to die): andast, sálast, fá bana, látast, (archaic) deyja burt
- (of fire: go out): slokkna
- (of the ocean: to calm down): stillast, lygna
- (of grass: to wither): falla, sölna
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *dawjaną, whence also Old High German touwen.
Verb
deyja
- to die
- verse 76 of the Hávamál (1996 translation by Carolyne Larrington)
- Deyr fé, / deyja frændr, / deyr sjalfr it sama, / en orðstírr / deyr aldregi, / hveim er sér góðan getr.
- Cattle die, / kinsmen die / the self must also die; / I know one thing which never dies: / the reputation of each dead man.
- Deyr fé, / deyja frændr, / deyr sjalfr it sama, / en orðstírr / deyr aldregi, / hveim er sér góðan getr.
- verse 76 of the Hávamál (1996 translation by Carolyne Larrington)
Descendants
References
- deyja in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press