Definify.com

Definition 2024

tumačiti

tumačiti

Serbo-Croatian

Verb

tumáčiti impf ‎(Cyrillic spelling тума́чити)

(intransitive) to serve as an interpreter
(transitive) to interpret a role (on a stage)
(transitive) to explain

Conjugation

Conjugation of tumačiti

Infinitive: tumačiti		Present verbal adverb: tumáčēći		Past verbal adverb: —		Verbal noun: tumáčēnje
Number		Singular			Plural
Person		1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Verbal forms		ja	ti	on / ona / ono	mi	vi	oni / one / ona
Present		tumačim	tumačiš	tumači	tumačimo	tumačite	tumače
Future	Future I	tumačit ću² tumačiću	tumačit ćeš² tumačićeš	tumačit će² tumačiće	tumačit ćemo² tumačićemo	tumačit ćete² tumačićete	tumačit će² tumačiće
Future	Future II	budem tumačio¹	budeš tumačio¹	bude tumačio¹	budemo tumačili¹	budete tumačili¹	budu tumačili¹
Past	Perfect	tumačio sam¹	tumačio si¹	tumačio je¹	tumačili smo¹	tumačili ste¹	tumačili su¹
	Pluperfect	bio sam tumačio¹	bio si tumačio¹	bio je tumačio¹	bili smo tumačili¹	bili ste tumačili¹	bili su tumačili¹
	Imperfect	tumačah	tumačaše	tumačaše	tumačasmo	tumačaste	tumačahu
Conditional I		tumačio bih¹	tumačio bi¹	tumačio bi¹	tumačili bismo¹	tumačili biste¹	tumačili bi¹
Conditional II		bio bih tumačio¹	bio bi tumačio¹	bio bi tumačio¹	bili bismo tumačili¹	bili biste tumačili¹	bili bi tumačili¹
Imperative		—	tumači	—	tumačimo	tumačite	—
Active past participle		tumačio m / tumačila f / tumačilo n			tumačili m / tumačile f / tumačila n
Passive past participle		tumačen m / tumačena f / tumačeno n			tumačeni m / tumačene f / tumačena n
¹ For the masculine; agent of feminine or neuter gender would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and the auxiliary verb, respectively. ² Standard Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic.

References

“tumačiti” in Hrvatski jezični portal