Definify.com
Definition 2024
γιγνώσκω
γιγνώσκω
Ancient Greek
Alternative forms
Verb
γιγνώσκω • (gignṓskō)
- I am aware of; I perceive, observe, know, learn
- I know, understand
- I distinguish, discern
- (with genitive) I am aware of something
- (followed by relative clauses) I perceive that...
- (in prose) I observe, form a judgment, judge, determine, think
- (passive, of persons) I am judged guilty
- (perfect passive with active sense)
- I know carnally, have sex with
- Heraclides, On Politics 64
Inflection
Present: γιγνώσκω, γιγνώσκομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | γιγνώσκω | γιγνώσκεις | γιγνώσκει | γιγνώσκετον | γιγνώσκετον | γιγνώσκομεν | γιγνώσκετε | γιγνώσκουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | γιγνώσκω | γιγνώσκῃς | γιγνώσκῃ | γιγνώσκητον | γιγνώσκητον | γιγνώσκωμεν | γιγνώσκητε | γιγνώσκωσῐ(ν) | |||||
optative | γιγνώσκοιμῐ | γιγνώσκοις | γιγνώσκοι | γιγνώσκοιτον | γιγνωσκοίτην | γιγνώσκοιμεν | γιγνώσκοιτε | γιγνώσκοιεν | |||||
imperative | γίγνωσκε | γιγνωσκέτω | γιγνώσκετον | γιγνωσκέτων | γιγνώσκετε | γιγνωσκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | γιγνώσκομαι | γιγνώσκῃ, γιγνώσκει |
γιγνώσκεται | γιγνώσκεσθον | γιγνώσκεσθον | γιγνωσκόμεθᾰ | γιγνώσκεσθε | γιγνώσκονται | ||||
subjunctive | γιγνώσκωμαι | γιγνώσκῃ | γιγνώσκηται | γιγνώσκησθον | γιγνώσκησθον | γιγνωσκώμεθᾰ | γιγνώσκησθε | γιγνώσκωνται | |||||
optative | γιγνωσκοίμην | γιγνώσκοιο | γιγνώσκοιτο | γιγνώσκοισθον | γιγνωσκοίσθην | γιγνωσκοίμεθᾰ | γιγνώσκοισθε | γιγνώσκοιντο | |||||
imperative | γιγνώσκου | γιγνωσκέσθω | γιγνώσκεσθον | γιγνωσκέσθων | γιγνώσκεσθε | γιγνωσκέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | γιγνώσκειν | γιγνώσκεσθαι | |||||||||||
participle | m | γιγνώσκων | γιγνωσκόμενος | ||||||||||
f | γιγνώσκουσᾰ | γιγνωσκομένη | |||||||||||
n | γιγνῶσκον | γιγνωσκόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | γινώσκω | γινώσκεις | γινώσκει | γινώσκετον | γινώσκετον | γινώσκομεν | γινώσκετε | γινώσκουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | γινώσκω | γινώσκῃς | γινώσκῃ | γινώσκητον | γινώσκητον | γινώσκωμεν | γινώσκητε | γινώσκωσῐ(ν) | |||||
optative | γινώσκοιμῐ | γινώσκοις | γινώσκοι | γινώσκοιτον | γινωσκοίτην | γινώσκοιμεν | γινώσκοιτε | γινώσκοιεν | |||||
imperative | γίνωσκε | γινωσκέτω | γινώσκετον | γινωσκέτων | γινώσκετε | γινωσκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | γινώσκομαι | γινώσκεαι | γινώσκεται | γινώσκεσθον | γινώσκεσθον | γινωσκόμεθᾰ | γινώσκεσθε | γινώσκονται | ||||
subjunctive | γινώσκωμαι | γινώσκηαι | γινώσκηται | γινώσκησθον | γινώσκησθον | γινωσκώμεθᾰ | γινώσκησθε | γινώσκωνται | |||||
optative | γινωσκοίμην | γινώσκοιο | γινώσκοιτο | γινώσκοισθον | γινωσκοίσθην | γινωσκοίμεθᾰ | γινώσκοισθε | γινώσκοιντο | |||||
imperative | γινώσκεο | γινωσκέσθω | γινώσκεσθον | γινωσκέσθων | γινώσκεσθε | γινωσκέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | γινώσκειν | γινώσκεσθαι | |||||||||||
participle | m | γινώσκων | γινωσκόμενος | ||||||||||
f | γινώσκουσᾰ | γινωσκομένη | |||||||||||
n | γινῶσκον | γινωσκόμενον | |||||||||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | γινώσκω | γινώσκεις | γινώσκει | γινώσκετον | γινώσκετον | γινώσκομεν | γινώσκετε | γινώσκουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | γινώσκω | γινώσκῃς | γινώσκῃ | γινώσκητον | γινώσκητον | γινώσκωμεν | γινώσκητε | γινώσκωσῐ(ν) | |||||
optative | γινώσκοιμῐ | γινώσκοις | γινώσκοι | γινώσκοιτον | γινωσκοίτην | γινώσκοιμεν | γινώσκοιτε | γινώσκοιεν | |||||
imperative | γίνωσκε | γινωσκέτω | γινώσκετον | γινωσκέτων | γινώσκετε | γινωσκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | γινώσκομαι | γινώσκεαι | γινώσκεται | γινώσκεσθον | γινώσκεσθον | γινωσκόμεθᾰ | γινώσκεσθε | γινώσκονται | ||||
subjunctive | γινώσκωμαι | γινώσκηαι | γινώσκηται | γινώσκησθον | γινώσκησθον | γινωσκώμεθᾰ | γινώσκησθε | γινώσκωνται | |||||
optative | γινωσκοίμην | γινώσκοιο | γινώσκοιτο | γινώσκοισθον | γινωσκοίσθην | γινωσκοίμεθᾰ | γινώσκοισθε | γινωσκοίᾰτο | |||||
imperative | γινώσκευ | γινωσκέσθω | γινώσκεσθον | γινωσκέσθων | γινώσκεσθε | γινωσκέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | γινώσκειν | γινώσκεσθαι | |||||||||||
participle | m | γινώσκων | γινωσκόμενος | ||||||||||
f | γινώσκουσᾰ | γινωσκομένη | |||||||||||
n | γινῶσκον | γινωσκόμενον | |||||||||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | γινώσκω | γινώσκεις | γινώσκει | γινώσκετον | γινώσκετον | γινώσκομεν | γινώσκετε | γινώσκουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | γινώσκω | γινώσκῃς | γινώσκῃ | γινώσκητον | γινώσκητον | γινώσκωμεν | γινώσκητε | γινώσκωσῐ(ν) | |||||
optative | γινώσκοιμῐ | γινώσκοις | γινώσκοι | γινώσκοιτον | γινωσκοίτην | γινώσκοιμεν | γινώσκοιτε | γινώσκοιεν | |||||
imperative | γίνωσκε | γινωσκέτω | γινώσκετον | γινωσκέτων | γινώσκετε | γινωσκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | γινώσκομαι | γινώσκεαι | γινώσκεται | γινώσκεσθον | γινώσκεσθον | γινωσκόμεθᾰ | γινώσκεσθε | γινώσκονται | ||||
subjunctive | γινώσκωμαι | γινώσκηαι | γινώσκηται | γινώσκησθον | γινώσκησθον | γινωσκώμεθᾰ | γινώσκησθε | γινώσκωνται | |||||
optative | γινωσκοίμην | γινώσκοιο | γινώσκοιτο | γινώσκοισθον | γινωσκοίσθην | γινωσκοίμεθᾰ | γινώσκοισθε | γινώσκοιντο | |||||
imperative | γινώσκεο | γινωσκέσθω | γινώσκεσθον | γινωσκέσθων | γινώσκεσθε | γινωσκέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | γινώσκειν | γινώσκεσθαι | |||||||||||
participle | m | γινώσκων | γινωσκόμενος | ||||||||||
f | γινώσκουσᾰ | γινωσκομένη | |||||||||||
n | γινῶσκον | γινωσκόμενον | |||||||||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἐγίγνωσκον, ἐγιγνωσκόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐγίγνωσκον | ἐγίγνωσκες | ἐγίγνωσκε(ν) | ἐγιγνώσκετον | ἐγιγνωσκέτην | ἐγιγνώσκομεν | ἐγιγνώσκετε | ἐγίγνωσκον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐγιγνωσκόμην | ἐγιγνώσκου | ἐγιγνώσκετο | ἐγιγνώσκεσθον | ἐγιγνωσκέσθην | ἐγιγνωσκόμεθᾰ | ἐγιγνώσκεσθε | ἐγιγνώσκοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐγίνωσκον | ἐγίνωσκες | ἐγίνωσκε(ν) | ἐγινώσκετον | ἐγινωσκέτην | ἐγινώσκομεν | ἐγινώσκετε | ἐγίνωσκον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐγινωσκόμην | ἐγινώσκου | ἐγινώσκετο | ἐγινώσκεσθον | ἐγινωσκέσθην | ἐγινωσκόμεθᾰ | ἐγινώσκεσθε | ἐγινώσκοντο | ||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐγίνωσκον | ἐγίνωσκες | ἐγίνωσκε(ν) | ἐγινώσκετον | ἐγινωσκέτην | ἐγινώσκομεν | ἐγινώσκετε | ἐγίνωσκον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐγινωσκόμην | ἐγινώσκου | ἐγινώσκετο | ἐγινώσκεσθον | ἐγινωσκέσθην | ἐγινωσκόμεθᾰ | ἐγινώσκεσθε | ἐγινώσκοντο | ||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐγίνωσκον | ἐγίνωσκες | ἐγίνωσκε(ν) | ἐγινώσκετον | ἐγινωσκέτην | ἐγινώσκομεν | ἐγινώσκετε | ἐγίνωσκον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐγινωσκόμην | ἐγινώσκου | ἐγινώσκετο | ἐγινώσκεσθον | ἐγινωσκέσθην | ἐγινωσκόμεθᾰ | ἐγινώσκεσθε | ἐγινώσκοντο | ||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: γνώσομαι, γνωσθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle | indicative | γνώσομαι | γνώσῃ, γνώσει |
γνώσεται | γνώσεσθον | γνώσεσθον | γνωσόμεθᾰ | γνώσεσθε | γνώσονται | ||||
optative | γνωσοίμην | γνώσοιο | γνώσοιτο | γνώσοισθον | γνωσοίσθην | γνωσοίμεθᾰ | γνώσοισθε | γνώσοιντο | |||||
passive | indicative | γνωσθήσομαι | γνωσθήσῃ | γνωσθήσεται | γνωσθήσεσθον | γνωσθήσεσθον | γνωσθησόμεθᾰ | γνωσθήσεσθε | γνωσθήσονται | ||||
optative | γνωσθησοίμην | γνωσθήσοιο | γνωσθήσοιτο | γνωσθήσοισθον | γνωσθησοίσθην | γνωσθησοίμεθᾰ | γνωσθήσοισθε | γνωσθήσοιντο | |||||
middle | passive | ||||||||||||
infinitive | γνώσεσθαι | γνωσθήσεσθαι | |||||||||||
participle | m | γνωσόμενος | γνωσθησόμενος | ||||||||||
f | γνωσομένη | γνωσθησομένη | |||||||||||
n | γνωσόμενον | γνωσθησόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: γνωσέομαι, γνωσθήσομαι (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle | indicative | γνωσέομαι | γνωσέῃ, γνωσέει |
γνωσέεται | γνωσέεσθον | γνωσέεσθον | γνωσεόμεθᾰ | γνωσέεσθε | γνωσέονται | ||||
optative | γνωσεοίμην | γνωσέοιο | γνωσέοιτο | γνωσέοισθον | γνωσεοίσθην | γνωσεοίμεθᾰ | γνωσέοισθε | γνωσέοιντο | |||||
passive | indicative | γνωσθήσομαι | γνωσθήσῃ | γνωσθήσεται | γνωσθήσεσθον | γνωσθήσεσθον | γνωσθησόμεθᾰ | γνωσθήσεσθε | γνωσθήσονται | ||||
optative | γνωσθησοίμην | γνωσθήσοιο | γνωσθήσοιτο | γνωσθήσοισθον | γνωσθησοίσθην | γνωσθησοίμεθᾰ | γνωσθήσοισθε | γνωσθήσοιντο | |||||
middle | passive | ||||||||||||
infinitive | γνωσέεσθαι | γνωσθήσεσθαι | |||||||||||
participle | m | γνωσεόμενος | γνωσθησόμενος | ||||||||||
f | γνωσεομένη | γνωσθησομένη | |||||||||||
n | γνωσεόμενον | γνωσθησόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: γνωσοῦμαι, γνωσθήσομαι (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle | indicative | γνωσοῦμαι | γνωσῇ | γνωσεῖται | γνωσεῖσθον | γνωσεῖσθον | γνωσούμεθᾰ | γνωσεῖσθε | γνωσοῦνται | ||||
optative | γνωσοίμην | γνωσοῖο | γνωσοῖτο | γνωσοῖσθον | γνωσοίσθην | γνωσοίμεθᾰ | γνωσοῖσθε | γνωσοῖντο | |||||
passive | indicative | γνωσθήσομαι | γνωσθήσῃ | γνωσθήσεται | γνωσθήσεσθον | γνωσθήσεσθον | γνωσθησόμεθᾰ | γνωσθήσεσθε | γνωσθήσονται | ||||
optative | γνωσθησοίμην | γνωσθήσοιο | γνωσθήσοιτο | γνωσθήσοισθον | γνωσθησοίσθην | γνωσθησοίμεθᾰ | γνωσθήσοισθε | γνωσθήσοιντο | |||||
middle | passive | ||||||||||||
infinitive | γνωσεῖσθαι | γνωσθήσεσθαι | |||||||||||
participle | m | γνωσούμενος | γνωσθησόμενος | ||||||||||
f | γνωσουμένη | γνωσθησομένη | |||||||||||
n | γνωσούμενον | γνωσθησόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἔγνων
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔγνων | ἔγνως | ἔγνω | ἔγνωτον | ἐγνώτην | ἔγνωμεν | ἔγνωτε | ἔγνωσᾰν | ||||
subjunctive | γνῶ | γνῶς | γνῶ | γνῶτον | γνῶτον | γνῶμεν | γνῶτε | γνῶσῐ(ν) | |||||
optative | γνοίην | γνοίης | γνοίη | γνοῖτον, γνοίητον |
γνοίτην, γνοιήτην |
γνοῖμεν, γνοίημεν |
γνοῖτε, γνοίητε |
γνοῖεν, γνοίησᾰν |
|||||
imperative | γνῶθῐ | γνώτω | γνῶτον | γνώτων | γνῶτε | γνόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | γνῶναι | ||||||||||||
participle | m | γνούς | |||||||||||
f | γνοῦσᾰ | ||||||||||||
n | γνόν | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐγνωσᾰ́μην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle | indicative | ἐγνωσᾰ́μην | ἐγνώσω | ἐγνώσᾰτο | ἐγνώσᾰσθον | ἐγνωσᾰ́σθην | ἐγνωσᾰ́μεθᾰ | ἐγνώσᾰσθε | ἐγνώσᾰντο | ||||
subjunctive | γνώσωμαι | γνώσῃ | γνώσηται | γνώσησθον | γνώσησθον | γνωσώμεθᾰ | γνώσησθε | γνώσωνται | |||||
optative | γνωσαίμην | γνώσαιο | γνώσαιτο | γνώσαισθον | γνωσαίσθην | γνωσαίμεθᾰ | γνώσαισθε | γνώσαιντο | |||||
imperative | γνῶσαι | γνωσᾰ́σθω | γνώσᾰσθον | γνωσᾰ́σθων | γνώσᾰσθε | γνωσᾰ́σθων | |||||||
middle | |||||||||||||
infinitive | γνώσᾰσθαι | ||||||||||||
participle | m | γνωσᾰ́μενος | |||||||||||
f | γνωσᾰμένη | ||||||||||||
n | γνωσᾰ́μενον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐγνώσθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
passive | indicative | ἐγνώσθην | ἐγνώσθης | ἐγνώσθη | ἐγνώσθητον | ἐγνωσθήτην | ἐγνώσθημεν | ἐγνώσθητε | ἐγνώσθησᾰν | ||||
subjunctive | γνωσθῶ | γνωσθῇς | γνωσθῇ | γνωσθῆτον | γνωσθῆτον | γνωσθῶμεν | γνωσθῆτε | γνωσθῶσῐ(ν) | |||||
optative | γνωσθείην | γνωσθείης | γνωσθείη | γνωσθεῖτον, γνωσθείητον |
γνωσθείτην, γνωσθειήτην |
γνωσθεῖμεν, γνωσθείημεν |
γνωσθεῖτε, γνωσθείητε |
γνωσθεῖεν, γνωσθείησᾰν |
|||||
imperative | γνώσθητῐ | γνωσθήτω | γνώσθητον | γνωσθήτων | γνώσθητε | γνωσθέντων | |||||||
passive | |||||||||||||
infinitive | γνωσθῆναι | ||||||||||||
participle | m | γνωσθείς | |||||||||||
f | γνωσθεῖσᾰ | ||||||||||||
n | γνωσθέν | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: ἔγνωκᾰ, ἔγνωσμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔγνωκᾰ | ἔγνωκᾰς | ἔγνωκε(ν) | ἐγνώκᾰτον | ἐγνώκᾰτον | ἐγνώκᾰμεν | ἐγνώκᾰτε | ἐγνώκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ἐγνώκω | ἐγνώκῃς | ἐγνώκῃ | ἐγνώκητον | ἐγνώκητον | ἐγνώκωμεν | ἐγνώκητε | ἐγνώκωσῐ(ν) | |||||
optative | ἐγνώκοιμῐ, ἐγνωκοίην |
ἐγνώκοις, ἐγνωκοίης |
ἐγνώκοι, ἐγνωκοίη |
ἐγνώκοιτον | ἐγνωκοίτην | ἐγνώκοιμεν | ἐγνώκοιτε | ἐγνώκοιεν | |||||
imperative | ἔγνωκε | ἐγνωκέτω | ἐγνώκετον | ἐγνωκέτων | ἐγνώκετε | ἐγνωκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ἔγνωσμαι | ἔγνωσαι | ἔγνωσται | ἔγνωσθον | ἔγνωσθον | ἐγνώσμεθᾰ | ἔγνωσθε | ἐγνώσᾰται | ||||
subjunctive | ἐγνωσμένος ὦ | ἐγνωσμένος ᾖς | ἐγνωσμένος ᾖ | ἐγνωσμένω ἦτον | ἐγνωσμένω ἦτον | ἐγνωσμένοι ὦμεν | ἐγνωσμένοι ἦτε | ἐγνωσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | ἐγνωσμένος εἴην | ἐγνωσμένος εἴης | ἐγνωσμένος εἴη | ἐγνωσμένοι εἴητον/εἶτον | ἐγνωσμένω εἰήτην/εἴτην | ἐγνωσμένοι εἴημεν/εἶμεν | ἐγνωσμένοι εἴητε/εἶτε | ἐγνωσμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | ἔγνωσο | ἐγνώσθω | ἔγνωσθον | ἐγνώσθων | ἔγνωσθε | ἐγνώσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ἐγνωκέναι | ἔγνωσθαι | |||||||||||
participle | m | ἐγνωκώς | ἐγνωσμένος | ||||||||||
f | ἐγνωκυῖᾰ | ἐγνωσμένη | |||||||||||
n | ἐγνωκός | ἐγνωσμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Derived terms
Terms derived from γιγνώσκω (gignṓskō)
|
|
|
Related terms
Related terms
See also
- εἴδω (eídō)
References
- γιγνώσκω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- γιγνώσκω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- γιγνώσκω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «γιγνώσκω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «γιγνώσκω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- «γιγνώσκω» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)